มือหนึ่งก็กระดกเหล้าเข้าปากไปจนหมดขวด ส่วนสายตาก็มองเธอไปราวกับหาอะไรเพลินตามองเวลาดื่มเหล้า
ดูๆ ไปแล้วเธอก็คล้ายกับผืนทรายที่เขาชอบมองตอนเวลานั่งกินเหล้าเหมือนกับในทุกๆ วัน
ไม่ใช่ว่าเธอแบนไปทั้งตัวหรอกนัก แต่ทว่ามันทำให้ใจเขาสงบทิ้งเรื่องงานเรื่องหน้าที่ที่หนักอยู่ในหัวไปหมด แล้วคิดเรื่องที่แสนจะปวดหัวเป็นเรื่องของเธอแทน
“อืม”
มองไปก็เพลินตาไป พอผ่านไปได้สักระยะขวดเหล้าในมือก็ร่วงลงสู้พื้น ร่างกายขยับลงนอนราบไปกับเตียงเล็ก เขาเมาหลับไปโดยไม่รู้ตัว
แต่มืออีกข้างกลับหยิบปลายโซ่ที่ใช้ล่ามข้อมือของเธอเอาไว้ขึ้นมาถือเอาไว้แน่นด้วยจิตส่วนลึกที่สุดสั่งให้ทำ
“นี่คุณโจร นี่ๆๆ”
นับทรายเห็นว่าโจรห้าร้อยนั้นหลับไป เธอก็เอ่ยเรียกเบาๆ พร้อมกับขยับเข้าไปใกล้แล้วลองสะกิดดู
เธอสะกิดเขาหลายต่อหลายครั้งด้วยการฟาดฝ่ามือลงไปบนลำแขนแกร่งของเขาที่แข็งราวกับท่อนไม้นั้น
“อือ ออกไป”
ร่างหนาขยับกายเล็กน้อ
