10
พรหมลิขิต
ทุกคนต่างเมาแล้วพากันกลับห้องเกือบหมดเหลือเพียงแต่อลินดา สโรชาและขวัญชนกเท่านั้นเพราะต้องดูแลอลินดาที่เมามายจนจำกระโจมเต็นท์ของตัวเองไม่ได้
“ใยไหมนี่ไงห้องของเธอ” สโรชาพาอลินดาไปที่กระโจมเต็นท์ของเธอแต่อลินดากลับบอกว่ามันไม่ใช่ห้องของเธอ
“นี่ไม่ใช่ห้องของฉัน ห้องของฉันอยู่ทางนั้น” อลินดาพูดจบก็ชี้ไปที่ห้องของขวัญชนกที่อยู่ถัดไปสองห้อง
“ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ฉันไม่ยุ่งกับเธอดีกว่าฉันไปล่ะ” สโรชาที่มีอาการเมาอยู่มากพอสมควรทำให้ความอดทนของเอน้อยลงไปจากปกติ
“ฝากใยไหมด้วยนะคะพี่ข้าวฟ่าง” สโรชาบอกกับขวัญชนกก่อนที่เธอจะเข้านอนที่กระโจมเต็นท์ของเธอทันที
“ใยไหมเข้านอนเถอะนะ นี่มันก็ดึกมากแล้วนะ” ขวัญชนกพยายามเกลี่ยกล่อมให้เธอเข้านอนที่กระโจมเต็นท์ของเธอ
“ไม่นี่ไม่ใช่ห้องนอนของไหม ห้องของไหมอยู่โน้นไม่ใช่ตรงนี้ พี่จะมาล่อลวงทำไม่ดีไม่ร้ายกับไหมใช่มั้ย ไหมไม่ยอมเด็ดขาด” อลินดาเมาแล้วพูดเ
