ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“ป่วงเปิดห้องให้พี่หน่อยครับ” เสียงทุ้มอ่อนโยนร้องเรียกเจ้าของห้องให้มาเปิดประตูห้องให้ตน ชายหนุ่มอยากจะขอโทษ อธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น และจะขอร้องสาวอ้วนให้ช่วยตนในครั้งนี้ด้วย เพราะตอนนี้มะเขือมองไม่เห็นใครเลยจริง ๆ
“ป่วงครับ...ปะ....”
แอ๊ด!
เสียงประตูห้องถูกดึงเข้าไปข้างใน พร้อมกับร่างอ้วนหน้าบึ้งตึงยืนอยู่ตรงหน้า
“มีอะไรคะ” เธอถามเขาเสียงนิ่งเรียบ พลางมองไปทางอื่น
“เข้าไปคุยกันในห้องนะ” ว่าแล้วก็แทรกตัวเข้าไปในห้องของสาวอ้วนอย่างรวดเร็ว พร้อมกับปิดล็อกประตูเรียบร้อย
“ทำไมไม่รอคุยกันพรุ่งนี้จ๊ะ ป่วงง่วง ป่วง...”
“พี่ขอโทษ พี่รู้ว่าพี่ทำอะไรลงไป แล้วเมื่อตอนหัวค่ำกินข้าวอิ่มไหม พี่เห็นเราไม่กินข้าว เอาแต่เขี่ยไปเขี่ยมา” บุรุษรูปงามเอ่ยขอโทษหล่อนและถามด้วยความเป็นห่วงตอนท้ายประโยค ชายหนุ่มกลับฉุดดึงข้อมือใหญ่ของบุญป่วงเดินไปยังเตียงกว้าง พอถึงเตียงก็ดันร่างใหญ่โตข
