“คุณเอื้อไม่ชอบเหรอคะ” กอบัวถามเมื่อเห็นว่าเขาทำหน้าเคร่งเครียด กวาดตามองชุดนอนกระโปรงผ้าซาตินสีเนื้อด้วยสายตาที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน
“ชอบสิ ชอบมาก ชอบกอบัวที่สุด”
“ผมคุณเอื้อแห้งแล้ว เราเข้านอนเถอะนะคะ” กอบัวเขินอายจนต้องรีบตัดบทด้วยการเก็บของและชวนเข้านอน อยากมาเขาก็คงทำแค่กอดจูบ หรือไม่ก็รอให้เธอหลับแล้วค่อยแอบจับนม
“บัว…”
“คะ คุณเอื้อ”
“อยู่บนเตียงเรียกพี่เอื้อเถอะ ไม่สิ ต่อจากนี่เรียกพี่เอื้อตลอดเลยก็ได้ พี่ชอบ…” เขากระซิบเรียกเสียงแหบทำเอาหัวใจของกอบัวเต้นโครมครามจนน่ากลัว
“ค่ะ พี่เอื้อ… ฝันดีนะคะ”
“บัว วันนี้พี่เอื้อทำงานเหนื่อยมาก อยากได้กำลังใจ บัวจูบพี่ได้ไหมครับ”
“พี่เอื้อ…” กอบัวรับรู้ได้ในทันทีว่าการพูดของเขาเปลี่ยนไป ออดอ้อนน่าฟังจนเธอหลงใหล เผลอขยับใบหน้าของตัวเองเข้าใกล้และทาบจูบเบาๆ
เป็นครั้งแรกที่เธอจูบก่อน…
“วันนี้พี่อนุญาตให้ญาดาพัชร์จัดงานวันเกิดที่ริมสระว่าย
