35
ข้อมือเล็กแทบจะแหลกละเอียดคามือใหญ่ที่ลากจูงเธอไปที่รถยนต์ แรงบีบของเขานั้นทำให้ลลิลเจ็บปวดยิ่งนัก บิดข้อมือหลายครั้งเพื่อให้หลุดพ้นหากแต่ยิ่งพยายามเธอก็ยิ่งเจ็บ จำต้องนิ่งให้เขาพายังจุดหมายที่ต้องการ
“เข้าไป”
ไม่เพียงแค่พูดยังผลักร่างเล็กเข้าไปในรถลีมูซีนอย่างไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บ จากนั้นประตูถูกปิดเสียงดังปัง เมื่อเขาก้าวเข้ามานั่งในรถ ลลิลกอดกระเป๋าใบเล็กไว้แน่น ไม่ยอมสบตาเขา ดวงตาหวานมองไปที่จุดเดียว เท้าของเธอ สายตา ท่าทางและคำพูดของเขาในงานนั้น บอกให้ลลิลรู้ว่าอารมณ์ของเขาตอนนี้อยู่ระดับใด
รัฐภาคย์ปรายตามองสาวร่างเล็กที่นั่งตัวลีบติดริมประตู อยากจะถามคำถามที่เขาสงสัย อยากคาดคั้นให้รู้ความจริงไปเลยว่า พี่ชายตัวดีของเธอนั้นมาหาเธอหรือไม่ และเงินสามหมื่นเจ้าปัญหานั้นอีก หญิงสาวเอาไปทำอะไร ทว่า...เขาไม่คาดคั้นถามเธอในตอนนี้ เพราะรู้คำตอบดีว่า ลลิลต้องปฏิเสธเสียงแข็ง ไม่ยอมรับใดๆ ท
