“รอนานไหมคะพี่ราม พอดีลูกจันทร์พึ่งประชุมเสร็จ”
“นานอะไรกัน พี่ก็พึ่งมาถึง แวะซื้อนี่มาฝากเจคด้วย”
“อะไรคะ...”
ลูกจันทร์เดินไปนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับรามินทร์ที่มีถุงกระดาษ 3 ถุงวางอยู่ และพอดูข้างในก็อดที่จะตื่นเต้นแทนลูกชายไม่ได้ เมื่อเป็นพวกหุ่นยนต์ที่จาคอปชอบทั้งนั้น
“เอาใจขนาดนี้ เสียคนกันหมดพอดี”
ถึงปากจะต่อว่าแต่หน้าตากลับยิ้มแย้มจนรามินทร์อดยิ้มตามไม่ได้
“เย็นนี้ว่างไหม?”
“เย็นนี้ต้องแวะไปดูสถานที่จัดงานพรุ่งนี้น่ะคะ ว่าแต่พี่รามมีอะไรรึเปล่าคะ?”
“หือ? แค่จะชวนไปดินเนอร์น่ะ เอาไว้พรุ่งนี้ก็ได้”
“ลูกจันทร์ขอโทษจริงๆนะคะ”
ลูกจันทร์บอกออกมาอย่างรู้สึกผิด เพราะตั้งแต่กลับมาจากภูเก็ตเธอก็ไม่มีเวลาให้เขาเลย มัวแต่ยุ่งกับงาน
“ไม่เป็นไร วันอื่นก็มี ว่าแต่วันนี้พี่เจอผู้ชายคนนั้นด้วย ที่เราเจอที่ภูเก็ตน่ะ”
“คะ? เอ่อ ค่ะ...”
และอยู่ดีๆรามินทร์ก็พูดถึงเรื่องที่ไปเจอสตีฟมา ทำเอาคนที่ไ
