EP 7: เมียท่านประธาน
หล่อนจำได้ว่าตัวเองหลับตาซ้ำไปซ้ำมาหลายครั้ง แต่ภาพของผู้ชายคนนี้ก็ยังอยู่
ไม่... ไม่ใช่แค่ภาพ แต่เขาคือตัวจริง เสียงจริงเลยล่ะ
“ขอบ... คุณค่ะ...”
หล่อนภาวนาให้เขาจดจำตัวเองไม่ได้ และพยายามที่จะปลีกตัวเดินหนี แต่แขนเรียวถูกอุ้งมือใหญ่อบอุ่นเหมือนค่ำคืนนั้นคว้าเอาไว้
“ขอบคุณผมเรื่องไหนล่ะครับ”
ทั้งใบหน้า ทั้งดวงตา และริมฝีปากของผู้ชายตัวสูงตรงหน้าเปื้อนรอยยิ้ม
ให้ตายเถอะ เวลาที่ดวงตาของเขาลืมขึ้นจนเห็นแววตาแบบนี้ เขาหล่อ... หล่อกว่าที่หล่อนเคยจินตนาการเอาไว้ในหัวเสียอีก
หล่อนเสียตัวให้กับผู้ชายหล่อระเบิด แต่เขาอาจจะจำหล่อนไม่ได้...
“เอ่อ... ก็เรื่อง... ที่ช่วยไม่ให้ฉันล้มเมื่อครู่นี้น่ะค่ะ”
ดวงตาของเขาพราวระยิบระยับ และก็จ้องมองหล่อนไม่วางตา จนเนื้อตัวของหล่อนร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างสุดควบคุม
“ผมก็นึกว่าเรื่องเมื่อคืนก่อน...”
“คุณ?!”
แข้งขาของหล่อนอ่อนแรงเ
