ร่างบางถอนหายใจออกมาหนักๆ เมื่อได้สีหน้าจริงจังของแฟนหนุ่ม บางทีเธออาจจะคิดมากไปเอง "ค่ะเชื่อแล้วค่ะ ^_^" ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มหวานให้เขา ซึ่งเขาเองก็ยิ้มตอบให้เธอเช่นกัน หลังจากที่ทานข้าวด้วยกันเสร็จทั้งสองคนก็พากันเดินไปซื้อของต่อ ตลอดทางที่เดินคลาสจับมือของเธอเอาไว้ตลอดราวกับกลัวว่าเธอจะหลงหายไปยังไงอย่างงั้น "พี่คลาส ปล่อยมือเค้กบ้างก็ได้" "ผมจะจับไว้แบบนี้ ทำไมหรือว่าคุณกลัวว่าใครจะมาเห็น ?" เขาเลิกคิ้วถาม "เปล่า เเต่คนมองเยอะเค้ก.." "ก็ช่างเขาสิ ผมไม่ปล่อย ^_^" ว่าจบเขาก็พาเธอเดินเลือกซื้อของต่อ ทั้งกระเป๋า รองเท้าและนาฬิกา จริงๆ แล้วเธอไม่ได้ต้องการมันเท่าไหร่เพราะที่มีอยู่ก็เยอะมากแล้ว แถมบางอย่างก็ยังไม่ได้เอามาใช้ แต่เขาก็ยังซื้อให้เธอประจำ เช้าวันใหม่...(มหาวิทยาลัย) คลาสขับรถมาส่งเธอเข้าเรียนเป็นปกติเหมือนทุกวัน วันนี้เธอมีเรียนเช้า ส่วนแกรมมีเรียนตอนบ่ายแต่ก็ยังเป็น