คัพเค้กปล่อยมือออกจากช้อนส้อมที่ปักคาอยู่ตรงหัวไหล่ของแฟนหนุ่ม เธอยืนกอดอกมองเขาร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือสั่นเทาดึงช้อนส้อมที่ปักอยู่ออก แล้วโยนมันทิ้งไป "เค้ก คุณไม่คิดจะพาผมไปหาหมอบ้างรึไง" คลาสจ้องหน้าเธอตาเขม็ง "ก็ไปเองสิ!!" "อะ โอ้ย เค้กผมเจ็บ" เขาพยายามร้องโอดโอยเพื่อเรียกความสนใจจากเธอ แต่เหมือนว่าเธอจะรู้ทัน "ทีโดนยิง โดนแทง พี่ไม่เห็นร้องแบบนี้ พี่ก็ยังขับรถกลับมาบ้านได้หนิ" เสียงร้องของชายหนุ่มเมื่อครู่ทำให้บรรดาลูกของน้องเขาราวๆ เกือบสิบคนวิ่งกรูกันเข้ามาในห้องอาหาร ทุกคนมองเธอสลับกับมองเขาอย่างไม่ค่อยเข้าใจ "ยืนมองทำเหี้ยอะไรวะ โทรตามหมอดิสัส!!" คลาสตวาดใส่พวกชายฉกรรจ์ที่กำลังยืนอึ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น คัพเค้กปรายตามองชายหนุ่มเพียงนิด ก่อนจะเดินกลับขึ้นไปบนห้องโดยที่ไม่ได้สนใจเสียงเรียกของเขาเลย ภายในห้องนอน... ร่างบางที่ยืนพิงประตูห้องอ