I Hate you - 4 ทำตามที่ขอไม่ได้
668 คำ
คลาสจ้องมองใบหน้าของร่างบางอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นก้มหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ แล้วเดินออกจากห้องไปพร้อมกับปิดประตูใส่เธอเสียงดังลั่น คัพเค้กปล่อยโฮร้องไห้ออกมาอย่างหนักหลังจากที่เขาเดินออกไป
มันแสดงให้เห็นได้ชัดแล้วว่าเขาไม่เคยแคร์เธอเลยจริงๆ
หญิงสาวร้องไห้นานนับชั่วโมง ก่อนจะปาดน้ำตาออกจากแก้มเนียนแบบลวกๆ แล้วลุกขึ้นสวมใส่เสื้อผ้า
คัพเค้กเดินไปหยุดที่หน้าตู้เสื้อผ้าแล้วพ่นลมหายใจออกมาอย่างคิดหนัก ก่อนจะเปิดตู้หยิบกระเป๋าเดินทางออกมาแล้วเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า
แกร๊ก! ประตูห้องถูกเปิดเข้ามาพร้อมๆ กับร่างของเจ้าของห้องแต่เธอก็ไม่ได้หันไปสนใจแม้แต่น้อย เขาคงไปมีอะไรกับเจนนี่จนเสร็จแล้วถึงได้กลับเข้ามา
หมับ! คลาสตรงมากระชากเรียวแขนให้เธอลุกขึ้นยืนแล้วจ้องหน้าเธอตาเขม็ง
“จะไปไหน เก็บเสื้อผ้าทำไม!”
“ก็จะไปให้พ้นจากพี่ไง!!”
“เป็นอะไรหนักหนาวะเค้ก” เขาตะคอกใส่เธอเสียงดังลั่น
โดยที่ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าเขากำลังสร้างบาดแผลให้เธอมากขนาดไหน
“ปล่อยเค้ก” ร่างบางพยายามแกะมือหนาออกจากการเกาะกุม แต่ก็ไม่ได้ผล
“ผมไม่ให้คุณไปไหนทั้งนั้น!”
คลาสลากเธอไปนั่งบนเตียง แล้วยกตัวเธอให้ขึ้นมานั่งบนตักของเขาอีกที พร้อมกับกอดเอวบางเอาไว้แน่น
“พี่คลาสปล่อย พี่จะทำแบบนี้ทำไม จะมาห้ามกันทำไมในเมื่อพี่ไม่รักเค้ก พี่ก็ปล่อยให้เค้กไปเถอะ”
“ทำไมผมจะไม่รักคุณเค้ก” มือหนากระชับอ้อมกอดให้แน่นยิ่งกว่าเดิม
“ถ้ารักแล้วเมื่อกี้พี่ไปมีอะไรกับมันทำไม” คัพเค้กเอ่ยถามแฟนหนุ่มเสียงสั่น พร้อมกับหยาดน้ำตาที่คอยจะไหลรินลงมาอยู่ตลอดเวลา จนเธอเริ่มรู้สึกเกลียดตัวเองที่อ่อนแอให้เขามากขนาดนี้
“ผมไม่ได้ไปมีอะไรกับใครทั้งนั้น”
“เค้กไม่เชื่อ ปล่อยเค้กนะพี่คลาส” ร่างบางพยายามดิ้นแล้วแกะมือหนาเขาออกอีกครั้ง แน่นอนว่าเขาไม่ยอมปล่อย
“ถ้าคุณจะอยากไปจากผม ผมก็จะกอดคุณไว้แบบนี้แหละ”
"....."
“เค้กผมรักคุณ ไม่ไปไหนได้มั้ย อยู่กับผมนะ”
“รักเค้ก หึ! พี่มันก็ดีแต่พูด แค่มีเค้กคนเดียวพี่ยังทำไม่ได้”
“ผมบอกคุณแล้วตั้งกี่ครั้งว่าคุณคือที่หนึ่งสำหรับผม”
“เค้กไม่ต้องการ พอแล้ว เค้กยอมพี่มาตลอด เค้กเจ็บพี่รู้ไหมว่าเค้กเจ็บ ฮึก...” น้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้ไหลรินลงมาครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้เธอทั้งรัก..และทั้งเกลียดเขาในเวลาเดียวกัน
คลาสถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เขาคุกเข่าลงตรงหน้าของแฟนสาว แล้วใช้มือหนาเอื้อมขึ้นไปปาดคราบน้ำตาออกจากพวงแก้มให้เธอ ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นยืนแล้วโน้มใบหน้าลงมาฝังปลายจมูกลงบนแก้มเนียนเบาๆ
เขารู้ดีว่าจุดอ่อนของเธอคืออะไร และต้องทำแบบไหนเธอถึงจะไม่ไปจากเขา
“มีแค่เค้กคนเดียวได้มั้ยพี่คลาส” คลาสมองหน้าแฟนสาวพลางถอนหายใจออกมาอย่างหนัก
“อยากไปเที่ยวทะเลมั้ย หรืออยากไปต่างประเทศ หรือคุณอยากไปที่ไหน เดี๋ยวผมพาไป” เขาเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องและเมินเฉยต่อคำถามของเธอ
“ไม่เค้กไม่อยากไปไหนทั้งนั้น”
“อย่างี่เง่านักเลยเค้ก คุณก็รู้ว่าผมทำตามที่คุณขอในตอนนี้ไม่ได้”
ในสายตาของเขาเธอก็คงจะเป็นแค่ผู้หญิงที่งี่เง่าคนหนึ่งก็เท่านั้น..
- ผู้เขียน
