Bad boy 16
รามอุ้มคนเมาขึ้นพาดบ่าก่อนจะฟาดลงบนก้นเธอท่ามกลางความตกใจของหลายคน
“อย่าดิ้น มันหนัก”
คงจะมีแต่ลมที่ได้แต่หัวเราะออกมาเมื่อเห็นหน้าตายุ่งเหยิงของเพื่อน
“ขำมากรึไง”
“โอ๊ะ เพื่อนรามอย่าโมโหสิครับ”
“กูบอกฝากดูแลเฌอด้วยไง ทำไมสภาพเป็นแบบนี้วะ”
ลมหน้าซีดลงทันที รีบเปลี่ยนเรื่องแทบไม่ทัน
“กูว่ามึงให้น้องกลับไปนอนเถอะ ริตาคงเพลีบมากแล้ว”
“เหอะ เดี๋ยวกูค่อยกลับมาจัดการมึง”
“ไม่ต้องรีบนะครับเพื่อน”
ลมยิ้มขำ ตั้งแต่รู้จักรามมา พึ่งเคยเห็นมันเป็นห่วงใครจริงจังมากก็คนนี้แหละ
รามอุ้มร่างบางมาถึงรถตู้ตัวเอง วางเธอลงบนเบาะข้างเขาก่อนจะสั่งให้คนขับรถ ขับกลับไปที่อู่ของราม
“อื้อ เฮียราม ไอ้คนเลว”
ร่างบางละเมอเสียงดังแต่ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เสียงแต่อยู่ที่ถ้อยคำที่เธอเอ่ยออกมาต่างหาก
“ด่าใครเลว เดี๋ยวก็หักคอสักหรอก”
มือหนาบีบแก้มนิ่มแล้วโยกไปมาอย่างหมั่นไส้
“อื้อ อย่ามาจับ”
เฌอริ
