BOY TOXIN :: CHAPTER 3 [75%]
1203 คำ
ผู้ชายทุกคนเดินมานั่งล้อมฉันไว้ยกเว้นผู้ชายชาติชั่วอย่างซัส ฝ่ามือมากมายต่างลากไล้ไปตามร่างกายของฉันราวกับปลาหมึก ฉันพยายามปัดป่ายมือที่แสนจะสกปรกออกไป มองไปรอบๆ ก็เห็นเพียงสายตาหื่นกามของผู้ชายพวกนี้ มีมือหนึ่งกำลังเลื่อนเข้าไปใต้กระโปรงของฉัน อีกมือก็จับหน้าอกฉันซึ่งมีน้อยนิด อีกคนก็โน้มใบหน้าเข้ามาคลอเคลียบริเวณลำคอ
ฉันทำได้เพียงนั่งนิ่ง และปล่อยน้ำตาแห่งความเจ็บปวดออกมา มันไหลออกมาเพราะความกลัวและความเจ็บใจเจ็บใจที่ต้องมาเสียท่าให้กับผู้ชายสารเลวพวกนี้ มือของฉันยกขึ้นปาดน้ำตาออกไป พยายามปกป้องร่างกายตัวเองให้พ้นจากพวกเขาให้มากที่สุด
“อ้าวเฮ้ยร้องไห้แล้ววะไอ้ซัส เอาน่าไม่ต้องร้องหรอก เดี๋ยวฉันพาไปมีความสุข ปะเร็ว”
“...”
“กูเปิดห้องรอล่ะ ต่อกูแล้วกัน...” ฉันร้องไห้หนักกว่าเดิม กำมือตัวเองแน่นจนรู้สึกถึงความเจ็บปวด แต่ก่อนจะถูกผู้ชายพวกนี้พาตัวเองไปกระทำย่ำยี แขนของฉันก็ถูกกระชากขึ้นไปด้วยฝีมือของใครบางคน
“พอล่ะ ไม่สนุกเลยว่ะ”
“มึงไม่สนุกแต่กูจะสนุกนะไอ้ซัส ปล่อยยัยแห้งมาให้พวกกู”
“มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยไปยัยแห้ง เห็นแล้วหมดอารมณ์!” ซัสผลักฉันให้ออกจากวงล้อม สายตาของฉันหันไปมองเขาซึ่งเท้าเอวคุยกับผู้ชายพวกนั้นที่ทำหน้าหงุดหงิดอยู่ราวกับอดกินของดี เออฉันไม่คิดว่าตัวเองดีเลิศหรอกนะ ฉันเลยรีบวิ่งเข้าห้องไปหยิบกระเป๋าสะพายตัวเอง ออกมาจากคอนโดแต่ก็ทำได้เพียงนั่งอยู่ตรงบันไดทางขึ้น
“สภาพแบบนี้กลับไปหาพี่เคียนติไม่ได้แน่ๆ” ฉันมองร่างตัวเองซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า ไหนจะหน้าที่โดนตบ แขนถูกบีบจนแดงเถือกนี่อีก แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเท่ากับซัสที่จู่ๆ ก็เปลี่ยนไปจนฉันมึนงง ช่างเถอะ หมอนั่นมันก็แค่คนเลวเห็นฉันเป็นตัวตลกและเกือบจะให้พวกเพื่อนเขาทำมิดีมิร้ายฉัน
จึกๆ
“หือ... นะ นาย!”
“นั่งทำซากอะไร? หรืออยากจะไปสนุกกับไอ้พวกนั้น” ซัสใช้เท้าสะกิดเข้าตรงเอวของฉัน แหม เรียกดีๆ ก็ได้ไม่เห็นจะต้องเอามือมาสะกิดเลย (ประชดในใจ) “เปล่า แค่ยังไม่อยากกลับ”
“ทำไม กลัวผัวที่บ้านด่าเหรอ?”
“จะบ้าหรือไง ฉันยังไม่มีสักหน่อย!” ฉันเถียงเขาแต่ก็ต้องกุมแก้มตัวเองไว้เพราะเจ็บจนร้าวไปข้างเลย “หึ ตบเขาแต่เจ็บเอง สมน้ำหน้า”
“จะไปไหนก็ไปเลยไป เพราะนายทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้นะ”
“...”
“เงินก็ไม่ได้ แถมยังกลายเป็นตัวตลกให้พวกนายปั่นหัวเล่น เกือบจะโดนคนพวกนั้นลากไป...” ลมหายใจถอนออกมา สายตาจับจ้องมองไปยังท้องถนนซึ่งว่างเปล่าไร้ผู้คนขับขี่สัญจรไปมา ฉันจะไปพึ่งพาไอริชก็ไม่ได้เพราะว่าตอนนี้เธอไปอยู่บ้านป้าสองวัน กลับไปที่บ้านก็ไม่ได้ด้วย ยิ่งกลับไปที่คอนโดพี่เคียนติยิ่งแล้วใหญ่
“เอาน่า หนุกๆ”
“หนุกกับผีน่ะสิ ฉันไม่สนุกด้วยนะ” เขานั่งลงข้างฉันพลางสูบบุหรี่ไปด้วย สายตามองบุหรี่ในมือของเขา “สูบยังไง? มันดีเหรอ”
“ก็ดี ถามเพื่อ”
“อยากลอง เพื่ออะไรๆ จะดีขึ้นมาบ้างอะ” ซัสจับจ้องใบหน้าฉันซึ่งมองเขาอย่างเหนื่อยหน่าย “บ้าปะ เป็นเด็กเป็นเล็กมาดูดอะไรของพวกนี้ ดูดอย่างอื่นดีกว่า”
“ดูดอะไรอะ?”
“ดูด...” ฉันมองเขาด้วยสีหน้าสงสัย ซึ่งเขาก็จับจ้องใบหน้าของฉันอย่างนิ่งๆ พ่นควันบุหรี่ออกไปพร้อมผุดรอยยิ้มขึ้นมา เขาเลื่อนสายตาต่ำลงมาตรงเป้าตุงๆ ของตัวเอง ราวกับให้ฉันรู้ความหมายของคำว่า ‘ดูด’
“ดูดของใหญ่ๆ ยาวๆ ตรงนี้ไง”
“!”
“ฉันใจดีนะ รับรองเลยว่าเธอจะอิ่มท้องด้วย จะฟินและก็รู้สึกดี๊ดีเลยล่ะ” ฉันหรี่ตามองเขาก่อนจะฟาดมือลงกับไหล่หนาอย่างแรง หวังให้เขาเจ็บแต่เขากลับเอามือปัดที่ไหล่ตัวเองเบาๆ “มดไต่”
“อย่ามาลามกคิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่านายต้องการให้ฉัน ดูดไอ้นั่นของนาย!” ซัสหัวเราะตัวโยนจนฉันคิดว่าเขาบ้าไปแล้วหรือเปล่า “ขำบ้าอะไร ตลกเหรอ?”
“ฮ่าๆ ตลกดิ เธอมันตลกมากเลยนะยัยแห้ง...”
“งานปาร์ตี้อุบาทว์ๆ ของนายจบลงแล้วสินะ”
“ยังหรอก ฉันมีนัดไปเคี้ยวสาวที่ผับ”
“แล้วไม่ไป มานั่งทำซากอะไรตรงนี้” ฉันหันหน้าหนีเขาเท้าคางมองท้องถนนอย่างนิ่งๆ คิดสิว่าจะไปนอนที่ไหนดี “ผับฉันมีห้องทำงาน มีโซฟาจะไปนอนที่นั่นไหมล่ะ?”
“...”
“แค่ถามนะ ไม่ตกลงก็ไม่เป็นไร สงสารหมาตาดำๆ ที่ร้องไห้ตอนโดนแกล้ง” ซัสพูดเสร็จก็เดินตรงไปยังรถของตัวเอง ฉันได้ยินแบบนั้นก็หูผึ่งขึ้นมาทันควัน ถึงจะดูเลว ชั่วและโคตรจะกวนตีน
แต่... ก็คือที่พึ่งของฉันในวันนี้ แค่วันนี้นะ
“รอด้วย ฉันไปด้วย” ฉันวิ่งไปกระชากแผ่นหลังเขาจนซัสหันมามองด้วยสีหน้ายิ้มกวนๆ “ทำหน้าหมาก่อนเดี๋ยวให้ไป”
“นี่!”
“เร็วๆ เห่าด้วย” เขายิ้มกว้างมองฉันที่ทำหน้าโมโหใส่ หนอยไอ้บ้า! ฉันจะต้องเอาคืนนายให้ได้เลย คอยดูนะ ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้กลับไปหาพี่เคียนติไม่ได้ ฉันจะ ฆ่า-นาย!
มือของฉันยกขึ้นมาทำท่าน้องหมาและเอียงคอมองเขา ยิ้มจนตาหยีและทำเสียงน้องหมาขี้อ้อนจนได้ยินเสียงหัวเราะของซัสที่ดังไปทั่วลานจอดรถ
“ฮ่าๆ พะ พอแล้ว โอ๊ย... ท้องแข็งอะ”
“งือ ไอ้บ้า! ฉันเกลียดนาย” ฝ่ามือของฉันทุบไปยังร่างของเขาแต่มีเหรอว่าหมอนี่จะรู้สึกอะไร กลับคว้าข้อมือฉันไว้กระชากเข้าไปใกล้จนฉันซบลงกับอกแกร่ง กลิ่นกายหอมๆ ของเขาทำเอาฉันใจหวิว เงยหน้ามองใบหน้าหล่อก่อนจะขยับตัวออกห่าง
“ไปขึ้นรถไป”
“ระ รู้แล้วล่ะน่า ห้ามแกล้งฉันนะ”
“เออ” ซัสผลักหลังฉันให้ขึ้นรถสุดหรูที่เคยเฉี่ยวฉันจนล้มลงกับถนน ฉันนั่งตัวเกร็งเพราะเหตุการณ์เมื่อกี้ทำให้ฉันใจโหวงแปลกๆ หรืออาจจะเพราะฉันมึนก็ได้นะ เหล้าที่อยู่บนตัวเนี่ยเหม็นติดเลย หมอนั่นผิวปากอย่างสบายใจเพราะเมื่อกี้เพิ่งจะคุยกับสาวของตัวเองได้อย่างทะลึ่งสุดๆ โดยไม่สนใจฉันสักนิด
คิดว่าฉันเป็นเพียงแค่อากาศเท่านั้นสินะ! ถึงได้ไม่อายเลย หน้าด้านที่สุด
- ผู้เขียน
