อยากจะฝ่าไฟแดงไปเลยนะ แต่ก็ทำไม่ได้ ยิ่งฝนมาตกแบบนี้ด้วยแล้ว อันตรายถามหา ไม่อยากตายก่อนวัยอันควร ขณะที่กำลังเคาะนิ้วลงกับพวงมาลัย สายตามองตรงไปยังทางม้าลาย เห็นชายจำนวนสามสี่คนกำลังลากตัวชายคนหนึ่งข้ามถนนไป แต่ผมจะไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ ถ้าคนที่วิ่งตามมาและล้มลงตรงกลางถนนไม่ใช่คนที่ผมรู้จัก
“ยัย... แห้ง!” จินกำลังนั่งอยู่กลางถนนโดยที่ขามีเลือดออก ผมไม่รอช้าจะลงจากรถตรงไปหาร่างบางซึ่งกำลังนั่งตัวสั่นเทาอยู่ เธอสวมแค่ชุดเอี๊ยมยีนกระโปรงสั้นเลยเข่ากับเสื้อยืดสีขาวธรรมดา
“เฮ้ยัยแห้ง มานั่งทำบ้าอะไรตรงนี้วะ!”
“ฮึก ซะ ซัสเหรอ...”
หมับ
เธอสวมกอดผมและร้องไห้ออกมาราวกับจะขาดใจ ผมได้แต่อึ้งผลักไหล่เธอให้ออกห่าง สายตาของเธอโฟกัสไปที่ฝั่งตรงข้าม เขย่าแขนผมและชี้นิ้วไปยังคนกลุ่มนั้นเดินหายไปหลังซอกตึก
“ฮึก นายช่วยด้วย ช่วยพี่รัมด้วย”
“พี่รัม? พี่ชายเธอเหรอ”
“ฮือ นายช่วยด้วย ฉันกลัวพี่รัมเป็นอะไร
