อาหารการกินอุดมสมบูรณ์ เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรอย่างที่เธอนึกกลัวแต่แรก รูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้นของเขาที่ดูน่ากลัว แต่เขาก็ดูใจดีกับเธอเวลาเธอไม่ขัดใจ
ตวงรัตน์ค้นพบอย่างหนึ่งว่าถ้าเธอพูดหวานๆ ออดอ้อนเอาใจเขา อะไรเขาก็ยกให้หมด ยอมถวายหัว ยกเว้นพาเธอกลับบ้าน
คนอยากให้เธออ้อนชอบจับเธอนั่งตัก โอบกอด หอมแก้ม แล้วก็ไซ้คอ เขามีอารมณ์ทุกครั้งที่แนบชิดกับเรือนร่างของเธอ
ตวงรัตน์อยู่กับเขานั้น เสื้อผ้าแทบไม่สิ้นเปลืองเลย เพราะสวมตอนไหนโดนถอดตอนนั้น
บางทีก็อยากจะหนีเขาไปไกลๆ เพราะทนบทรักร้อนแรงของเขาไม่ไหว แค่เธอคลานหนีเขาก็ตามมาควบขี่กดเธอจมพื้นน้ำแตกใส่ร่องจนเธอหมดเรี่ยวหมดแรง
จะว่าเป็นทาสสวาทของเขาก็ได้ แต่จะว่าเป็นเมียก็ใช่อีกเหมือนกัน เขาเรียกเธอว่าเมียจ๋าทุกคำยิ่งตอนเอากัน เรียกเมียจ๋าๆ จนเขาแตกในร่องรักซบหน้ากับนมอวบๆ ของเธอนั่นแหละ
ตวงรัตน์ลูบศีรษะคนขี้อ้อนที่ใบหน้ารกไปด้วยตอหนวดเคราที่กำล
