ฟาร์โรห์ผับ
“หายไปไหนวะ”
ตอนนี้เขาขับรถพาฉันมาถึงที่ผับแล้วค่ะแต่เหมือนว่าเขาจะหาอะไรสักอย่างในรถดูเขาหงุดหงิดอีกแล้วนะคะบางทีฉันก็แอบคิดว่าเขาหงุดหงิดฉันเพราะตลอดทางที่ขับรถมาเขาหันมามองฉันบ่อยมากค่ะมองแล้วก็ทำสีหน้าหงุดหงิดแล้วเขาจะมาหงุดหงิดฉันทำไมในเมื่อเขาเป็นคนพาฉันมา
“แม่งเอ้ย!! ทุกวันมันก็อยู่แถวนี้วันนี้จะใช้เสือกไม่มี”
แล้วเขาก็บ่นของเขาอยู่คนเดียวค่ะไม่รู้ว่าหาอะไรบนรถฉันถามเขาดีไหมคะเผื่อจะได้ช่วยเขาหาจะโดนด่าอีกไหมถ้าถาม
“คุณหาอะไรคะให้ฉันช่วยหาไหม”
“รถมันก็มีแค่นี้ถ้าฉันหาไม่เจอเธอคิดว่าเธอจะหาเจอเหรอ”
แล้วจำเป็นต้องมาโมโหมาพาลใส่ฉันขนาดนี้เลยเหรอคะ ให้ตายเถอะตอนเด็กๆถูกเลี้ยงแบบเอาแต่ใจมารึไงถึงได้ทำอะไรตามอารมณ์ตัวเองแบบนี้
“หาไม่เจอก็ไม่ต้องคลุมแม่ง..ลงไปกันได้ละ”
อะไรของเขา ฉันตามอารมณ์เขาไม่ทันแล้วนะคะแต่ก็ต้องรีบลงจากรถก่อนค่ะขืนช้าเขาได้ด่าฉันอีกแน่ๆ ว่าแต่ทำไ
