ร้านกาแฟในโรงพยาบาล
“ชาเขียวปั่นเพิ่มวิปได้แล้วค่ะ”
ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งรอเครื่องดื่มที่ร้านกาแฟแล้วตรงไปรับชาเขียวที่ฉันสั่งไว้ตอนที่พนักงานเรียก หลังจากที่พี่นิดากลับฉันก็เอาเงินที่พี่นิดาให้ไว้ไปฝากตู้เข้าบัญชีค่ะฉันไม่อยากพกเงินไว้ติดตัวเยอะๆเพราะเงินที่พี่นิดาให้ไว้ใช้เกือบห้าหมื่นเลยค่ะฉันเหลือไว้พกติดตัวแค่หมื่นเดียวก็เอาไปซื้อของใช้จำเป็นแล้วก็ของกินไว้ระหว่างที่ฉันอยู่ที่นี่กับแม่หลังจากซื้อของเสร็จก็แวะซื้อชาเขียวที่ร้านกาแฟนี่แหละค่ะ
“นี่ค่ะ”
ฉันยื่นเงินไปจ่ายแล้วหยิบแก้วชาเขียวของฉันขึ้นพร้อมกับหันหลังกลับเพื่อจะเดินออกไป
ตุบ!!!
“โอ๊ะ...ขอโทษค่ะ”
ให้ตายเถอะค่ะตอนที่ฉันหันกลับมาฉันก็ไปชนกับใครคนหนึ่งจนชาเขียวของฉันเลอะเต็มเสื้อเขาไปหมดใครจะไปรู้ละคะว่าเขาจะมายืนต่อแถวข้างหลังฉันใกล้ๆแบบนี้
“เสื้อคุณเลอะหมดเลยเดี๋ยวเพลงเช็ด..คุณ!!”
ในตอนที่ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าค
