หน้าบ้านเพลงขวัญ
“แม่..แม่เพลงล่ะ แม่อยู่ไหน”
ตอนนี้ฉันมาถึงหน้าบ้านฉันแล้วค่ะภาพที่เห็นตรงหน้าคือบ้านของฉันบ้านที่ฉันอยู่มาตั้งแต่เกิดกำลังมีไฟลุกไหม้จนแทบจะทั้งหลังแต่ฉันยังไม่เห็นแม่ฉันเลยแม่ฉันอยู่ไหน
หมับ!!
“อย่าเข้าไปเพลงขวัญ”
“แต่แม่เพลง แม่เพลงอยู่ในบ้าน”
ในตอนที่ฉันจะวิ่งเข้าไปในบ้านที่มีเจ้าหน้าที่ดับเพลิงกำลังพยายามดับเพลิงอยู่คุณลีก็ดึงแขนฉันไว้คุณลีเป็นคนอาสาขับรถมาส่งฉันเองค่ะ
“มันอันตรายไฟลุกขนาดนี้เข้าไปเธอได้ถูกย่างสดแน่เพลงขวัญ”
เป็นบ้าอะไรของเขาค่ะฉันเป็นห่วงแม่จนจะเป็นบ้าอยู่แล้วจะมาห้ามฉันอีกทำไม
“ปล่อยเพลง...เพลงจะเข้าไปหาแม่”
“มีสติหน่อยเพลงขวัญฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงแม่เธอแต่เธอคิดเหรอว่าถ้าแม่เธอติดอยู่ในนั้นจริงๆ เธอเข้าไปเธอจะช่วยอะไรแม่เธอได้”
“คุณก็พูดได้สิไม่ใช่แม่คุณหนิ”
ฉันไม่รู้หรอกนะคะว่าฉันตวาดใส่เขาเสียงดังแค่ไหนแต่ตอนนี้ฉันโมโหเขามากๆ เลย
“ฟัง
