ในห้องนอน
“ทำไมยังไม่ถอด”
ฉันถึงกับสะดุ้งขึ้นมาในตอนที่ได้ยินเสียงเขาทักขึ้นในตอนที่เขากำลังเดินออกมาจากห้องน้ำก็หลังจากที่เขาบอกฉันให้มาถอดเสื้อผ้านอนรอเขาบนเตียงเขาก็เปลี่ยนใจให้ฉันอาบน้ำก่อน พอฉันอาบเสร็จเขาไปอาบต่อตั้งแต่ออกจากห้องน้ำมาฉันก็นั่งเกร็งอยู่ตรงโซฟาตัวยาวในห้องนอนโดยที่ใส่ชุดคลุมอาบน้ำอยู่
“คือฉัน....”
พอเขาเห็นว่าฉันพูดจาเกร็งๆ กับเขาๆก็เดินตรงเข้ามาหาฉันจนฉันต้องลุกจากโซฟาแล้วไปยืนชิดผนังห้องฉันกลัวค่ะยิ่งเห็นร่างกายเปลือยเปล่าท่อนบนของเขาที่มีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ฉันยิ่งกลัว ถึงเขาจะพันผ้าขนหนูปกปิดท่อนล่างของเขาเอาไว้ฉันก็ไม่กล้ามองอยู่ดี
“เป็นอะไร”
“คืนนี้..คุณยังไม่ทำได้ไหมคะ”
ฉันตัดสินใจพูดคำนี้ออกไปด้วยน้ำเสียงที่อ้อนวอนเขาฉันกลัวค่ะแล้วก็ไม่พร้อมด้วย
“เธอเอาสมองส่วนไหนคิดเพลงขวัญถึงได้พูดแบบนี้ออกมา...ถอด!!”
เขาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงที่ติดหงุดหงิดออกมาจนฉันสะ
