มือหนาคว้าหมอนใบโตมารองใต้หัวคนตัวเล็กทั้งที่ยังไม่ทันได้ถอดแก่นกายออก ช้อนหัวอีกคนให้ขึ้นหนุนเพื่อที่จะได้มองหน้าอีกฝ่ายชัดๆ หญิงสาวสะอื้นไห้เพราะเธอทั้งกลัวและเจ็บในเวลาเดียวกัน ก้มหน้ามองต่ำอย่างไม่ยอมสบตา แต่เป็นพายุที่ใช้มือหนาล็อกคางเรียวเล็กนั้นเอาไว้
"มาทำข้อตกลงกันหน่อย"
"ไม่!" หญิงสาวบอกอีกคนเสียงแข็ง ยังไงเขาก็ทำจนสมใจแล้วนิมีอะไรให้เธอต้องสนใจที่จะคุยกับเขาดีๆด้วย
ปัก!
"อื้อ.."
"จะทำไม่ทำ"
"ทะ..ทำ" นี่สินะเหตุผลที่เขายังไม่ยอมถอดตัวตนออกจากร่องของเธอ เพราะกำลังจะเอามันมาต่อรอง เขาอยากสร้างความเจ็บปวดเพื่อให้เธอยอมคุยด้วย
"ต่อไปนี้ฉันต้องไม่เห็นใครเข้ามาในห้องนี้อีกยกเว้นเพื่อนของเธอ"
".."
ปัก!
"อ๊ะ!..ขะ..เข้าใจ เข้าใจแล้วเมลเจ็บ ฮึก!" หญิงสาวดันตัวอีกคนเอาไว้เมื่อเขากระแทกมันเข้ามาแรงๆ ถึงเธอจะรู้สึกโมโหในความเจ้ากี้เจ้าการแต่ว่าตอนนี้เธอทำอะไรเขาไม่ได้
"ฉันต้องไม่เห
