ตอนที่15
715 คำ
ตอนที่ 15
ร่ายกวีสุยเตี๋ยวเกอโกว
จันทร์สกาวเช่นนี้มียามไหน
ข้ายังคงยืนอยู่ใต้ต้นอู่ถง
ถ้าหากชาตินี้ได้กุมมือเจ้า
แม้กาลเวลาผ่านไปไกลเพียงใด
หวังเพียงว่าสายลมยังเหมือนเก่า
ได้อยู่เคียงข้างเจ้าเนิ่นนาน
เหลือเพียงไออุ่นที่ไม่กระจายไป
สายลมพัดพาความเศร้าออกมา
ได้เพียงพร่ำถอนใจ ชีวิตล่องลอยดุจฝัน
กลับไร้คนคอยอยู่ข้างหลัง
เงยหน้ามองดอกสาลี่พลิ้วไหว
ใครหนอยังทุกข์ทนเดียวดาย
ไยไร้ซึ้งทางที่หันมองไปทันใด
เห็นหน้าเจ้าขมวดคิ้วยับย่น
ถอนใจอย่างไร
ทั้งๆ ที่รู้ว่าบนเขามีต้นไม้ ต้นไม้มีกิ่งก้าน
พอในใจเจ้ามีข้า ตัวข้ากลับไม่รู้
แน่นอนว่าชาติที่ผ่านมา
ข้าทำผิดต่อเจ้ามากมายเหลือเกิน
ถอนใจอย่างไร
สารถฤดูยังมีจันทรา จันทรายังมีเวลาต่อกวี
แต่สายเกินไปที่จะมีเวลาได้เคียงข้างเจ้า
เหลือในห้วงฝัน ให้ได้รู้จักเจ้ากลางทิวทัศน์งดงาม
โบตั๋นนั่งมองไกรภพ หากชาติก่อนดายอมรับความรักของภพ และไม่ไปขอความรักบ้าๆ ของทศจากเจ้าแม่ เธอคงมีความสุขและสมหวังในรักแท้ไปแล้ว ไม่ว่าจะกี่ชาติ ภพก็ดีกับเธอเสมอ
"โบตั๋นหย่ากับพี่ไกรเถอะ ยื้อคนที่ไม่ได้รักไว้ก็เท่านั้นไม่มีประโยชน์" ในเมื่อเขาไปพูดกับพี่ชายไม่สำเร็จ ลองมาคุยกับพี่สะใภ้ดู สามคนผัวเมีย มันไม่ใช่เรื่องดี และเขาทนให้โบตั๋นอยู่ในสภาพนี้ไม่ได้จริงๆ
"อะไรถึงทำให้ภพคิดว่าเรายื้อพี่ชายภพไว้" โบตั๋นกรอกตามองบน เธอแค่ยังไม่ปล่อยไกรฤกษ์ไป แต่ไม่ได้หมายความว่าจะยื้อหรือจะดึงเขาไว้กับเธอ โบตั๋นยังไม่สามารถบอกทุกอย่างกับไกรภพได้ ยังไม่ถึงเวลา 'ขอโทษด้วยนะภพที่เรายังบอกเรื่องราวทั้งหมดกับภพไม่ได้'
"ก็นี้ไง รู้ทั้งรู้ว่าไอ้พี่เหี้ยของเรามันพายัยเมย์ไปเที่ยวฮ่องกง แทนที่จะพาเมียไป เธอยังนั่งอยู่บ้านสบายใจได้อีก"
"เราบอกเขาเองว่าไม่ไป ให้เขาไปคนเดียว"
"ทำแบบนั้นมันก็หมายความว่าให้มันพาคนอื่นไปแทนไง แกคิดบ้าอะไรอยู่ว่ะโบตั๋น"
"ภพ ถ้าเราบอกภพว่าเราหมดรักพี่ชายภพแล้วล่ะ ภพจะเชื่อเราไหม" ไม่ใช่แค่หมดรัก เธอไม่สามารถรักใครได้เลยต่างหาก
พูดเป็นเล่น โบตั๋นเนี่ยนะหมดรักพี่ไกร คนที่ปักใจรักพี่ชายเขาตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ พี่ไกรชี้ซ้ายคือซ้าย ชี้ขวาคือขวาเขาอยู่กับสองคนนี้ตลอดเห็นทุกอย่างมาหมดแล้ว
ไกรภพจ้องไปยังแววตาเพื่อนสนิทไม่มีมีความล้อเล่นอยู่ภายในนั้นเลย นี้หรือเปล่าที่สะกิดใจเขามาตลอด แววตาเฉยชา เยียดหยามที่มองพี่ชายเขาในงานศพ โบตั๋นเปลี่ยนไปจริงๆ ด้วย
"เพราะคุณเมย์ใช่ไหม"
โบตั๋นส่ายหัวเบาๆ "เราแค่พอแล้วกับคนที่ไม่เคยรักเรา เราไม่อยากหลอกตัวเองไปจนตายอีกแล้วภพ ภพเตือนเรามาตั้งแต่แรก แต่เราไม่เคยเชื่อภพ หากเราเชื่อภพตั้งแต่ก่อนแต่งงาน ทุกอย่างคงไม่ลงเอยแบบนี้ เราขอโทษน่ะ" หลอกตัวเองว่าเขารัก หลอกตัวเองว่าเขาจะกลับมารัก หลอกตัวเองจนวินาทีสุดท้าย
"เราดิที่ต้องขอโทษแก พี่ชายเราแม่งเลวแถมเห็นแก่ตัว" พี่ชายเขามันเหี้ย ขนาดเขาไปเตือนให้มันยกเลิกงานแต่งมันก็ดึงดันจะแต่ง ให้มันหยุดเรื่องเมย์มันก็ไม่หยุด ให้หย่ามันก็ไม่หย่า
"ภพไม่ต้องห่วงนะ เราจะแก้ไขทุกอย่างให้กลับมาในทิศทางที่ควรจะเป็น" มือบางเอื้อมไปวางบนไหล่หนาของไกรภพรออีกนิดเดียวจิกซอทั้งหมดกำลังถูกวางเข้าที่ของมัน
เพลง Listen dream
ขอบคุณคำแปล JUJU FANSUB
- ผู้เขียน
