ตอนที่10
1034 คำ
ตอนที่ 10
“ป้าสายใจกับคนอื่นๆ แยกย้ายกันไปพักเถอะค่ะ วันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่ช่วยงานศพของคุณยายจนวันสุดท้าย” หลังจากแยกย้ายจากแม่บ้านและคนใช้คนอื่นๆ โบตั๋นก็ทรุดตัวลงนั่งที่โซฟาหลุยส์กลางห้องรับแขก ห้องนี้สินะ ที่เธอมีปากเสียงกับเมย์ บันไดนั้นสินะที่เธอตกลงมาพร้อมลูกน้อย หากเธอต้องตายอีกครั้งทรัพย์สมบัติทั้งหมดของคุณยายจะต้องได้อยู่กับคนที่คู่ควร ซึ่งต้องไม่ใช่คุณไกร เธอต้องรีบจัดการทั้งหมดก่อนที่เธอจะต้องตาย ร่างบางหันหน้ามามองรูปแต่งงานขนาดใหญ่ที่โชว์อยู่กลางห้อง ตรงกลางบ่าวสาว มีหญิงชราโอบกอดทั้งคู่ด้วยรอยยิ้ม
“คุณยายขา คนที่คุณยายเลือกเขาไม่ได้ดีอย่างที่คุณยายคิดหรอกค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ โบตั๋นจะไม่ยอมให้คุณไกรได้อะไรของคุณยายไปแม้แต่ชิ้นเดียว สิ่งไหนที่เคยได้ไปโบตั๋นจะทวงคืนมาให้หมด อีกไม่กี่วันแล้วสินะ ที่เขาจะมาบอกโบตั๋นว่าเขาไม่ได้รักโบตั๋นเลย ที่ผ่านมาทำเพราะตอบแทนบุญคุณของคุณยาย
คุณไกรอยากรักกับเมย์ค่ะคุณยาย โบตั๋นก็จะให้รัก รักกันให้พอ มีความสุขให้มากๆ” ดวงหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม นี้คงเป็นยิ้มแรกของวันนี้เลยล่ะมั้ง
ไกรฤกษ์ตื่นแต่เช้า เมื่อคืนเขาไปส่งเมย์ที่บ้านกว่าจะกลับมาก็ดึก แต่ที่แปลกใจคือเขาไม่พอโบตั๋นที่ห้องนอน ข้าวของเครื่องสำอางค์ต่างๆ ก็หายไปหมด แต่มันดึกเกินที่เขาจะตามหาและที่สำคัญเขาเหนื่อยมาก พอลงมาก็เจอโบตั๋นอยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว
“เมื่อคืนผมกลับมาไม่เห็นคุณที่ห้องนอน”
“ฉันย้ายไปนอนห้องคุณยายนะคะ คุณไกรคงไม่ติดขัดอะไรใช่ไหมค่ะ” โบตั๋นตักโจ๊กทานโดยไม่ได้สนใจคนมาใหม่
ไกรนั่งลงที่ประจำป้าสายใจรีบน้ำกาแฟมาเสริฟ์ ปกติโบตั๋นจะเป็นคนยกกาแฟมาให้เขา ภรรยาเขาคงเสียใจเรื่องคุณยายมากสินะ แปลกใจไม่น้อยแต่ก็มีเหตุผลมาหักบ้างเสมอ มือหนายกกาแฟขึ้นจิบ
“เอาเถอะโบตั๋นอยากนอนห้องไหนก็นอน อ่อ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ผมมีเรื่องอยากคุยด้วย ตอนนี้ตำแหน่งประธานบริษัทว่างลง ผมอยากให้โบตั๋นเซ็นอนุมัติให้ผมทำหน้าที่แทน ผมรู้ว่าตอนนี้คุณกำลังเสียใจเรื่องคุณยายอยู่ แต่งานที่บริษัทต้องดำเนินต่อไปผมอยากแบ่งเบาภาระให้คุณ “
โบตั๋นแค่นหัวเราะ ถ้าเป็นแต่ก่อนเธอคงจะกระโดนโลดเต้นดีใจทีเขาเป็นห่วงเป็นใย ใส่ใจความรู้สึกเธอ แต่คนมันรู้เช่นเห็นชาติกันหมดแล้ว
“ฉันขอบคุณคุณไกรจริงๆ นะคะ ที่อยากช่วย แต่ฉันคิดว่าจะเข้าไปดูแลบริษัททั้งหมดเต็มตัว ทิ้งภาระให้คุณมานานเกินไปแล้ว”
“ผมเป็นสามีคุณ เรื่องแค่นี้เอง ผมยินดีทำเพี่อคุณ คุณไม่ต้องเหนื่อยหรอก แค่กิจการอย่างอื่นคุณก็ดูแลเยอะพอแล้ว”
“พอดีฉันคุยกับทนายเอาไว้ทั้งหมดแล้ว คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ การบริหารงานต่างๆ คุณก็ทำเหมือนเดิมแบบที่ผ่านมา เปลี่ยนแค่เอกสารต้องมีลายเซ็นของฉันไม่ใช่ของคุณยายก็เท่านั้น” คุณไกรฤกษ์เป็นคนเก่ง คุณยายเธอจึงไว้ใจให้บริหารงานดูแลบริหารงานเป็นแขนเป็นขามาให้ตลอด ในเมื่อมีมือดีอยู่ในมือ เธอก็จะใช้ประโยชน์จากเขาให้ได้มากที่สุด ไม่ต้องทำสีหน้าเป็นกังวลว่าฉันจะเขาบริษัทหรอกค่ะคุณไกร ฉันจะให้โอกาสคุณกับเมย์อยู่ใกล้ชิดกันมากกว่าแต่ก่อนอีกค่ะ
“ทำไมต้องลำบากขนาดนั้น ต้องหอบเอกสารมาให้คุณเช็นที่บ้านอีกทำไม หรือคุณจะเข้าบริษัทกับผม ให้ผมดูแลทั้งหมดก็จบแล้ว ยังไงผมก็เป็นคนดูแลอยู่แล้ว” ไกรฤกษ์กัดฟันแน่น เขานึกว่าคุณยายตายไปแล้ว การบริหารงานต่างๆ จะตกเป็นของเขาง่ายๆ เพราะโบตั๋นไม่เคยเข้าบริษัทเลย เธอดูแลกิจการอื่นๆ ของคุณยายมินตราไม่เคยมายุ่งที่บริษัท
“แต่ก่อนคุณยายยังทำได้ ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ผู้บริหารคนอื่นเขาก็โอเคหมดแล้วนะคะ เหลือแค่ฉันแจ้งคุณไกรคนเดียวนี้ล่ะค่ะ สายแล้วคุณไม่รีบไปทำงานหรอค่ะ”
“งั้นผมขอตัวไปทำงานก่อน ตอนเย็นค่อยคุยกันใหม่”
ไกรฤกษ์สะบัดตัวออกจากห้องรับประทานอาหาร เขาไม่มีอารมณ์จะดื่มกาแฟต่อ ทำไมโบตั๋นถึงไม่ยอมให้เขาดูแลบริษัทแทน แถมเมื่อคืนที่เขากลับดึกเธอก็ไม่ถามเขาซักคำ สายตาเธอที่มองเขาก็เย็นชา เอาเถอะรออีกซักสองสามวันค่อยคุยใหม่ เรื่องนี้มันคงจะกระทันหันไป คุณยายเธอเพิ่งเสียไอ้ไกรท่องไว้
สำนักงานนักสืบ
“คุณช่วยสืบเรื่องผู้หญิงคนนี้ให้ฉันทีค่ะ “ มือบางวาง ใบสมัครงานของเมย์ ที่ให้เลขาไปเอามาจากฝ่ายบุคคลของบริษัท
“เอาละเอียดขนาดไหนครับ” นักสืบรับกระดาษพร้อมรูปถ่ายมาดู
“ช่วยสืบให้ละเอียดที่สุด มีข้อมูลอะไรฉันอยากรู้ทุกเรื่องขอทั้งเรื่องในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคต ได้ข้อมูลของผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหนยิ่งดี ฉันจ่ายไม่อั้น”
“ได้ครับผม” นานๆ จะมีลูกค้ากระเป๋าหนัก ดูทรงแล้วคงไม่พ้นเรื่องผัวเมีย คนในรูปคงจะเป็นผู้หญิงที่สามีของคนตรงหน้าเขากำลังติดพันอยู่สินะ
“นี้ค่าเสียเวลาของคุณ 1 แสนบาท ฉันจ่ายให้ก่อนล่วงหน้า หวังว่าจะมีข้อมูลอะไรดีๆ ให้ฉันจ่ายเพิ่มนะคะ” เธอจะไม่ยอมตั้งรับอีกแล้ว ในเมื่อมีอำนาจเงินอยู่ในมือ เธอก็จะใช้มัน
- ผู้เขียน
