กลิ่นภายในห้องนอนเล็กแคบอบอวลไปด้วยกลิ่นเหงื่อ กลิ่นความสุขสมกระจัดกระจาย มนรดาหลับตานอนตัวแข็งค้างอยู่ใต้ร่างของปราณนต์นานจนเหน็บชากินไปทั้งร่าง เธอถึงได้กัดฟันแล้วผลักดันคนร่างกายใหญ่โตไปนอนบนพื้นข้างๆ หลังจากนั้นถึงค่อยประคองร่างกายที่เกือบแหลกสลายของตัวเองลุกขึ้นแล้วหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ มองไปยังหน้าต่างก็เห็นเพียงพระจันทร์กลมโต เธอบอกตัวเองให้ยิ้มสู้ พอฟ้าสางก็จะมีโอกาสหนีไปจากที่แห่งนี้แล้ว
ดังนั้นต่อให้ขยับตัวได้ยากเย็น ก้าวขาแทบไม่ออก แต่ก็ฝืนทนจนสามารถสวมใส่เสื้อผ้าได้มิดชิด เธอเลือกกางเกงขาสั้นของเขากับเสื้อยืดตัวหนึ่งแล้วก็เสื้อแจ็คเก็ตสีดำที่พอจะกันร้อนกันหนาวได้บ้าง เงินที่ควรจะมีติดตัวก็ไม่ลืมล้วงหยิบจากกระเป๋าสตางค์ของเขาที่วางอยู่ เธอไม่สนใจหรอกว่าจะถูกอีกฝ่ายตราหน้าว่าเป็นหัวขโมยหรือไม่ ในเมื่อได้โอกาสทั้งที ก็ต้องหนีให้รอด ต่อให้เขาพลิกผืนดินทั้งภาคเหนือ เขาจะไม่มีวันได้เ
