[Chertame Talk] "พี่เตอร์ แตมป์เดินเองได้ค่ะ" ฉันเอ่ยขึ้นเมื่อคนตัวสูงอุ้มออกมาจากห้องน้ำทำให้พี่เขาหลุบตามอง "ตอนแรกบอกเดินไม่ไหว?" "ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ เดี๋ยวแตมป์เดินเอง" ตอนแรกฉันขาสั่นๆ แต่พอได้นั่งแช่น้ำก็เริ่มดีขึ้น อีกอย่างแค่เดินออกจากห้องน้ำไปห้องแต่งตัวเอง "ถ้าไหว อีกรอบไหม" "พอแล้วค่ะ" ฉันเอ่ยบอกคนหื่นแค่นั้นก็หลบสายตาเจ้าเล่ห์ ก่อนจะงึมงำกับตัวเองเบาๆ "เก่งตลอดเลยเรื่องแบบนี้" "เพิ่งรู้?" "ปล่อยแตมป์ลงได้แล้วค่ะ จะไปแต่งตัวแล้วก็เก็บกระเป๋า" "กระเป๋าค่อยเก็บ มาพักก่อน" พูดจบคนตัวสูงก็ยอมเดินไปวางลงบนพื้นห้องแต่งตัว หมุนตัวเดินไปลากกระเป๋ามาให้ฉัน ออด~ ออด~ เสียงออดห้องพักดังขึ้น ทำให้ฉันเงยขึ้นมองหน้าพี่เธียเตอร์ โดยที่สมองตอนนี้ก็กำลังคิดว่าจะเดินออกไปเปิดยังไงแต่พี่เธียเตอร์ดันเร็วกว่าเขาหมุนตัวเดินไปก่อน "เดี๋ยวค่ะ" ฉันเอ่ยเรียกทำให้พี่เขาหยุดชะงักฝีเท้าแล้วหันม