[18] ไม่จำเป็นต้องสนใจคนอื่น

1756 คำ

ฉันก้มมองรองเท้าผ้าใบสีขาวที่เคยสะอาด แต่ตอนนี้ดันมีคราบน้ำส้มเปื้อนทั้งสองข้าง แทบจะหาจุดสะอาดไม่เจอ เพิ่งซื้อมาแท้ๆ ทะนุถนอมราวกับไข่ในหิน ใส่ไปมหาวิทยาลัยแค่สามครั้งเอง ทว่าวันนี้กับเจอศึกหนัก "เฮ้อ…" พ่นลมหายใจออกมาเบาๆ แล้วดันตัวลุกขึ้น กำลังจะก้าวขาไป ทว่าเสียงเข้มก็ดังขึ้นซะก่อน ทำให้ฉันชะงักอยู่นิ่งกับที่ "ทำอะไร" "จะไปล้างรองเท้าค่ะ" ฉันหันไปมองคนตัวโตที่ตอนนี้เขามองฉันอยู่ "อยู่เฉยๆ ก่อน" พูดจบคุณเธียเตอร์ก็ย่อตัวลง หยิบเศษแก้วไปวางลงบนกระดาษทิชชูราวกับกลัวฉันเหยียบ โดยที่ฉันก็ก้มมองเขานิ่งๆ "เสร็จยังคะ น้ำส้มซึมเข้ารองเท้าแตมป์หมดแล้วนะ" "เอาไปทิ้ง" เขาเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางเรียบๆ พร้อมดันตัวลุกขึ้นยืนเมื่อเก็บเศษแก้วจนหมด "ไม่ได้ค่ะ แตมป์เพิ่งซื้อ" พูดจบก็ก้มมองรองเท้าตัวเองด้วยความเสียดาย จะซักออกไหมก็ยังไม่รู้ แล้วจะสวยเหมือนเดิมรึเปล่า "ห้องน้ำไปทางไหนเหรอคะ" ฉันเงยหน้าข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม