หลังจากทั้งคู่ทานข้าวเสร็จ ออร์แลนโด้ก็เตรียมเข้าบริษัท โดยปล่อยให้สาวเจ้าพักผ่อนอยู่ที่ห้อง และบอกว่าตอนเย็นจะเข้ามารับไปซื้อของมาทำกับข้าว ชายหนุ่มก้มลงหอมแก้มนวลทั้งสองข้างเบาๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
หญิงสาวหน้าแดงมองตามหลังคนที่เดินผิวปากออกไป บางครั้งเขาก็เอาแต่ใจ บางครั้งก็โมโหร้าย บางครั้งก็ทำตัวโรแมนติก และบางครั้งก็ขี้หึงเว่อร์จนน่ากลัว
ขณะที่แพรณารากำลังคิดอะไรเพลินๆ เสียงกดกริ่งที่หน้าประตูก็ดังขึ้น เธอจึงรีบเดินไปเปิดประตู เพราะคิดว่าออร์แลนโด้คงลืมของเอาไว้แน่ๆ
แต่พอเปิดประตูออกไป ก็ถึงกับตกใจที่เห็นใบหน้าของอันโตนีโอ้เขียวช้ำ มุมปากมีรอยแตกนิดๆ
“สะ...สวัสดีค่ะคุณพีเค หน้าไปโดนอะไรมาคะ ทำไมถึง...” เธอถามอย่างสงสัย
“สวัสดีครับคุณมิกิ คือ...ผมโดนบอสต่อยมาเมื่อวานน่ะครับ” อันโตนีโอ้ตอบตามจริง พร้อมกับส่งยิ้มให้สาวตรงหน้า
“อย่าบอกนะคะว่าเป็นเพราะมิกิ...” เธอถามด้วยใจสั่
