2
3173 คำ
“ฉันถามว่าเข้าใจไหม!” ออร์แลนโด้ตะโกนเสียงดังใส่ ทำเอาคนที่กำลังขวัญเสียถึงกับสะดุ้งสุดตัว
“ขะ... เข้าใจแล้ว!” แพรณารารับคำเสียงสั่นๆ
“เข้าใจแล้วก็เช็ดน้ำตาซะ!” ออร์แลนโด้กัดฟันเอ่ยเสียงเย็น จนคนที่ฟังขนลุกซู่ไปทั้งตัว
“ฮึก!... ฮือ!... ฮึก!” แพรณารากลั้นเสียงสะอื้น ก่อนจะรีบยกมือขึ้นปาดน้ำตาทิ้งอย่างเร็ว ตามคำสั่งของอสูรร้ายตรงหน้า
หญิงสาวตาแดงก่ำขณะที่เดินตามคนเถื่อน ก็เกือบสะดุดเท้าตัวเองอยู่หลายครั้ง พนักงานที่ล็อบบีต่างทำความเคารพออร์แลนโด้กันอย่างมึนงงที่เห็นเจ้าของวิลล่าเดินมากับสาวสวยร่างเล็กหน้าตาจิ้มลิ้ม
ออร์แลนโด้จับแขนของสาวเจ้าเอาไว้มั่น ก่อนจะส่งสายตาดุๆ ไปให้คนที่ทำท่าจะร้องไห้ ให้หยุดนิ่ง ขณะเดินมาหยุดตรงหน้าลิฟต์
แพรณาราหันไปมองการ์ดที่เดินตามเกือบสิบคน อยู่ๆ น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ พอหันไปมองด้านข้างก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินแกมวิ่งมากดลิฟต์ให้ด้วยท่าทางเร่งรีบ
“สวัสดีครับท่าน! เดี๋ยวผมกดให้ครับ” หญิงสาวสะดุดตาและอึ้งกับป้ายที่หน้าอกของผู้ชายที่วิ่งมากดลิฟต์ให้ ‘ผู้จัดการ’ แต่เธอก็ไม่สามารถเอ่ยขอความช่วยเหลืออะไรได้ เพราะการ์ดที่เดินตามมาเล็งบางอย่างมาทางเธอภายใต้เสื้อสูทสีดำ ที่มองเห็นกลายๆ ว่าคือปลายกระบอกปืนที่นูนขึ้นมา!
จนกระทั่งลิฟต์ขึ้นมาหยุดตรงชั้นบนสุด แพรณาราก็ต้องอึ้งหนักกว่าเดิม เพราะคนป่าเถื่อนตรงหน้า พักอยู่ชั้นบนสุดของที่นี่คนเดียวทั้งชั้น
‘พระเจ้า! ไอ้บ้านี่คงจะรวยมาก ถึงได้ซื้อทั้งชั้นเอาไว้คนเดียวแบบนี้มิน่า! ผู้จัดการถึงรีบวิ่งมากดลิฟต์ให้ ตอนแรกก็คิดว่าคงจะเป็นมาเฟียทั่วๆ ไป แต่ถ้าซื้อวิลล่าใจกลางกรุงลอนดอนได้ทั้งชั้นไม่ธรรมดาแล้วสิ!’
“ยืนทำซากอะไรล่ะ เข้าไปข้างในสิ!” ออร์แลนโด้เอ่ยเสียงดัง ทำเอาคนที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวน้ำตาคลอหน่วยขึ้นมาทันใด
‘หึ! เพิ่งจะกลัวเหรอยัยตัวแสบ’ ออร์แลนโด้คิดในใจก่อนจะดันให้คนที่ยืนอยู่ ขยับเท้าเดินเข้าไปข้างในห้อง
“ไม่! ฉันจะรอคุณตรงนี้ คุณจะไปทำอะไรก็...อ๊ะ!” แพรณารายังไม่ทันได้พูดจบ ก็ถูกเขาดันเธอเข้าไปข้างในห้อง หญิงสาวน้ำตาไหลอาบแก้มรีบยกมือไหว้อ้อนวอนขอความปรานีผู้ชายตรงหน้าด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
“ฉันขอโทษ แต่อย่าทำแบบนี้เลยนะ ได้โปรด...คุณเองก็หน้าตาดี ดูหล่อเหลา ฉันเชื่อว่าต้องมีคนที่เต็มใจจะทำแบบนี้กับคุณแน่ๆ ได้โปรดเถอะฮือๆๆ” เธอทรุดลงนั่งกับพื้นแล้วยกมือไหว้ พร้อมกับร้องไห้จนสั่นไปทั้งตัวไม่เข้าใจว่าเธอทำเวรทำกรรมอะไรมา ถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้
ชายหนุ่มหัวใจกระตุกวูบอย่างบอกไม่ถูก ที่เห็นสาวตรงหน้าทรุดลงนั่งแล้วยกมือไหว้อ้อนวอนอย่างคนที่ไร้กำลังจะต่อสู้ เขานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะย่อตัวลงแล้วจับใบหน้าหวานที่เปื้อนไปด้วยน้ำตา ใช้นิ้วปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนวลทิ้ง และรับรู้ถึงอาการสั่นเทาของเธอ ที่บ่งบอกว่ากำลังกลัวเขาขนาดไหน อะไรบางอย่างบอกเขาให้จูบริมฝีปากบางที่สั่นระริกนิดๆ นั้น
จูบที่แผ่วเบานุ่มนวลและอ่อนโยน ขัดกับการกระทำและคำพูดเมื่อครู่ ทำให้คนที่สั่นกลัวในตอนแรกถึงกับเคลิบเคลิ้มตามราวกับต้องมนตร์อสูรและเผลอครางออกมาเบาๆ อย่างเผลอตัว
ออร์แลนโด้ยิ้มอย่างชอบใจ กับปฏิกิริยาที่แสนจะอ่อนหัด แต่ทว่ากลับปลุกเร้าอารมณ์ของเขายิ่งนัก
‘พระเจ้า! นี่แค่จูบกับยัยนี่ เขาก็แทบจะคลั่ง ไหนจะเนื้อตัวสั่นๆ นั่นอีก หึ! เล่นบทสาวบริสุทธิ์ซะสมจริงเลยนะ!’ เขาเย้ยหยันในใจ
แพรณารารู้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่ในห้องนอนของอีกฝ่าย เธอพยายามดิ้นและขัดขืนหลังจากที่ได้สติ แต่ถูกอสูรร้ายก็ใช้วิชามารที่เหนือชั้นกว่า หลอกล่อให้เธอหลงใหล เคลิบเคลิ้มไปกับการกระทำอันชวนวาบหวิวอย่างที่เธอไม่เคยสัมผัสมันมาก่อนในชีวิต มันปลุกความต้องการบางอย่างในกาย ของเธอขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด
ออร์แลนโด้กระตุกชุดเดรสเพียงครั้งเดียว ก็หลุดติดมือของเขาออกมา เผยให้เห็นสัดส่วนที่เย้ายวนทันใด แพรณารารีบยกมือขึ้นปิดส่วนนั้นส่วนนี้จ้าละหวั่น ใบหน้าแดงก่ำอย่างเขินอายเพราะทั้งเนื้อทั้งตัวตอนนี้มีแค่แพนตี้สีขาวลายลูกไม้แค่ตัวเดียว เนื่องจากชุดเดรสที่ใส่มีดันทรงด้านในจึงไม่ต้องใส่บราและนั่นจึงทำให้คนตรงหน้าเห็นหน้าอกของเธอเข้าอย่างจังตอนที่ดึงชุดออก
‘36-21-31 เพอร์เฟกต์จริงๆ ให้ตายสิ’ ชายหนุ่มถึงกับชะงักไปครู่หนึ่ง เพราะส่วนใหญ่เจอแต่สาวๆ ไซส์ยุโรป หุ่นสะบึ้ม ออร์แลนโด้จ้องมองปลายถัน สีแดงเชอร์รี่สวยสดด้วยความรู้สึกกระหาย มันทำให้เขาไม่รอช้าที่จะลิ้มลองรสชาติของมัน
“ได้โปรด...อย่าทำแบบนี้เลย” แพรณาราอ้อนวอนและดันใบหน้าของคนที่กำลังซุกไซ้หน้าอกของเธอออก
“อย่าดื้อสิ! แล้วผมสัญญาว่าจะนุ่มนวลกับคุณ” เขาเอ่ยเสียงอ่อนโยน ก่อนจะขยับเข้าดึงเธอขึ้นมากอดและจูบปลอบขวัญคนที่สั่นเป็นเจ้าเข้าให้คลายความกลัว มือหนาลูบไล้สะโพกสวยได้รูป ก่อนจะวนมายังเอวบางที่สัมผัสแล้วรู้สึกหวั่นๆ ว่าถ้าจับกระแทกแรงๆ คนในอ้อมกอดอาจจะแหลกหักคามือเขา เลยต้องยั้งใจที่จะไม่แสดงด้านที่ดิบเถื่อนออกมา!
ออร์แลนโด้ค่อยๆ ไล้มือลงไปสัมผัสยังใจกลางของอิสตรี และใช้นิ้วลูบสัมผัสผ้าลายลูกไม้สีขาว ที่โอบอุ้มดอกไม้งามที่ล่อตา ล่อใจเอาไว้อย่างพยายามข่มอารมณ์
“อ๊ะ! ไม่!” แพรณาราที่กำลังเคลิบเคลิ้มร้องเสียงหลงเมื่อถูกอีกฝ่ายล่วงล้ำความเป็นหญิง และพยายามปัดมือของเขาออก
“อื้อ! อย่าดื้อกับพี่!” ชายหนุ่มครางในลำคอที่ถูกขัดใจ ก่อนจะเอ่ยกระซิบที่ข้างหูคนใต้ร่าง แล้วจับใบหน้าสวยหวาน ที่ผมเผ้ากระจัดกระจายไปทั่วดวงหน้า ริมฝีปากที่เจ่อนิดๆ เพราะถูกเขาจูบไปหลายครั้ง เธอแทบจะไม่แต่งเติมเครื่องสำอางใดๆ แต่กลับสวยเซ็กซี่จนทำให้เขาแทบคลั่ง
แพรณารานิ่งไปชั่วขณะกับคำที่บอกว่า ‘อย่าดื้อกับพี่’ ที่อีกฝ่ายเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูอบอุ่น จนเธอรู้สึกสับสนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะตกใจเมื่ออยู่ๆ ก็ถูกอีกฝ่ายจับคลึงและดูดกลืนปลายถันของเธอราวกับคนที่หิวกระหาย
“อื้ม...” คนที่กำลังดูดกลืนลิ้มรสดอกบัวงามครางในลำคออย่างถูกใจ ในขณะที่มืออีกข้างก็คลึงดอกบัวที่เต่งตึงราวกับไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน!
“อะ... อืม... อะ...” แพรณาราครวญครางกับความเสียวซ่านที่ไม่เคยพานพบ ทำให้เธอหลงลืมความเป็นตัวเองไปชั่วขณะ และเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสรัญจวน ขณะที่ออร์แลนโด้ไล้ปากต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงจุดกึ่งกลางที่ไวต่อความรู้สึกของอิสตรี และใช้นิ้วเกี่ยวแพนตี้ตัวจิ๋วออกให้พ้นทางอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็จับขาเรียวเล็กทั้งสองข้างที่หุบเข้าหากัน ให้อ้าออกกว้าง
ชายหนุ่มมองกลีบดอกไม้งามที่อวบอูมเต็มๆ ตาอย่างตกตะลึงในความสวยงามของอิสตรี
“ไม่! ได้โปรด...” แพรณาราที่ได้สติกลับมาอีกครั้งรีบอ้อนวอน อีกฝ่ายเสียงสั่นพร่า
“พี่สัญญาว่าจะนุ่มนวล...คนดี!” เขาให้สัญญา ทั้งที่ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองต้องพูดอะไรแบบนี้ออกมา ทั้งคำพูดเลี่ยนๆ และการโลมเล้าก่อนจะเริ่มเกมบนเตียง หรือเป็นเพราะท่าทางที่ทำเหมือนไม่เคยมีเซ็กซ์มาก่อนของเธอ ถึงทำให้เขาต้องทำอะไรบ้าๆ แบบนี้
ออร์แลนโด้คิดในใจอย่างสับสนกับการกระทำของตัวเอง ก่อนจะรีบแทรกตัวระหว่างขาเรียวงามคู่นั้น ไม่ปล่อยให้เธอได้มีเวลาต่อต้าน
คนที่กำลังสุมความต้องการเอาไว้ จนเริ่มจะปวดแก่นกลางลำตัว ก้มลงใช้ลิ้นควานหาน้ำหวานจากกลีบและเกสรของดอกไม้งามอย่างไม่นึกรังเกียจทั้งๆ ที่ไม่เคยลิ้มลอง หรือทำให้ผู้หญิงที่เคยขึ้นเตียงด้วยสักครั้ง แต่กับเธอ...เธอทำให้เขาอยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว!
“อะ... อย่า...อื้อ...” แพรณาราพยายามจะร้องห้าม แต่ก็ไม่อาจต้านทานความรู้สึกบางอย่างที่...ลึกๆ แล้วไม่อยากให้เขาหยุดการกระทำนั้น!
ออร์แลนโด้ค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปยังทางรัก ที่รู้สึกถึงความเล็ก และคับแน่นอย่างแปลกใจ ‘พระเจ้า! นี่ขนาดนิ้วของเขา เธอยังบีบรัดขนาดนี้ แล้วถ้าเป็นลูกชายของเขาล่ะ จะขนาดไหนกัน!’
เขายิ้มกริ่มก่อนค่อยๆ ขยับนิ้วที่ถูกโอบรัดด้วยเนื้อนุ่มๆ และชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานเข้าออกช้าๆ เพื่อสร้างความคุ้นเคย
“อื้อ...อะ...อืมมม” แพรณาราครางเสียงสั่นๆ เธอทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว ทั้งเสียวซ่าน และไร้ยางอาย ที่ปล่อยให้เขาทำอะไรกับร่างกายของเธอ โดยที่เธอแทบจะไม่ได้ขัดขืนใดๆ ‘ให้ตายสิ! นี่เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ’ หญิงสาวต่อว่าตัวเอง
ออร์แลนโด้เริ่มขยับนิ้วเข้าออกเร็วขึ้น รับรู้อาการของคนที่กำลังจะแตะขอบสวรรค์ เมื่อเห็นสาวเจ้าบิดเร่าและเริ่มเกร็งขึ้นเรื่อยๆ
“อะ...อ๊ะ!...กรี๊ดดดดดด” แพรณาราจิกเล็บลงกับผ้าปูที่นอนแน่น และเกร็งกระตุกสามสี่ครั้ง กับอาการที่ชาวาบไปทั้งตัวอย่าง รู้สึกเหมือนตัวเองไร้ซึ่งน้ำหนักและล่องลอยไปดั่งขนนก ที่ถูกลมพัดผ่านเพียงเบาๆ
ออร์แลนโด้มองใบหน้าจิ้มลิ้มที่หายใจหอบไปมา และหน้าอกคู่สวยที่ขยับตามแรงหายใจ จึงรีบจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก ก่อนจะก้มลงลิ้มลองน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ของสาวตรงหน้า
“อ๊ะ...ไม่นะ! พะ...พอแล้ว!” แพรณาราที่ยังหายใจหอบ รีบเอ่ยท้วงทันทีที่ลิ้นอุ่นๆ ของเขาแตะสัมผัสลงยังจุดกึ่งกลางความเป็นหญิงอีกครั้ง แล้วดูดกลืนและรัวลิ้นขึ้นลงจนสร้างความรู้สึกเสียวซ่านรัญจวนใจ ที่เธอไม่สามารถต้านทานได้
“อะ...อื้อ...อะ...ไม่นะ...กรี๊ดดดด” เธอกรีดร้องเสียงดังกับความสุขสมที่อีกฝ่ายหยิบยื่นให้เป็นครั้งที่สอง น้ำหวานจากดอกไม้งามทะลักหยาดเยิ้มออกมา ทำให้คนที่รออยู่ได้ลิ้มรสชาติของน้ำหวานอีกครั้งอย่างหลงใหล ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองสาวเจ้าที่เกร็งกระตุกติดๆ กัน แล้วพาเธอไปยัง...สวรรค์ที่แท้จริง ที่กำลังจะเริ่มขึ้น!
ชายหนุ่มจูบซุกไซ้ต้นขาและเอวบางขึ้นมาเรื่อยๆ ก่อนจะครอบครองดอกบัวงามที่เบ่งบานรับสัมผัสของเขาอย่างถูกใจ
“อะ...ได้โปรด...ไม่เอาแล้ว...อะ...อื้อ...” แพรณาราที่เริ่มจะได้สติ อีกครั้ง อ้อนวอนคนที่กำลังขย้ำและดูดกลืนปลายถันของเธอ ‘พระเจ้านี่เธอฝันไปหรือเปล่านะ ทำไมเธอไม่ผลักเขาออก ทำไมต้องยอมให้เขาทำอะไรต่างๆ นานา กับร่างกายของเธอด้วย’ แพรณาราถามตัวเองในใจอย่างสับสน
‘หยุดงั้นเหรอ? ไม่มีทาง!’ คนเจ้าเล่ห์ยิ้มกริ่มในใจพลางค่อยๆ จับความเป็นชายแตะกลีบดอกไม้งามที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน พร้อมกับค่อยๆ ถูไถขึ้นลงเบาๆ อย่างช้าๆ
“อ๊ะ...อื้อออออ” หญิงสาวส่งเสียงครางออกมาอย่างลืมตัวเพราะความเสียวซ่าน แถมยังยกสะโพกขึ้นร่อนไปมารับกับบางสิ่งที่กำลังรุกล้ำความเป็นเธอเข้ามาเรื่อยๆ
ออร์แลนโด้ยกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะจับความเป็นชายแทรกผ่านทางรักที่คับแน่น แล้วออกแรงดันเข้าไปในตัวของสาวน้อยตรงหน้าทีเดียวครึ่งลำ แบบไม่ปล่อยให้เธอได้ตั้งตัวและเตรียมใจกับขนาดที่ใหญ่โตของตนแต่อย่างใด
กึก!
“อ๊ะ!... กรี๊ดดดดดดด” แพรณาราที่กำลังเคลิบเคลิ้มในความเสียวซ่านรัญจวนใจที่อีกฝ่ายเพิ่งสร้างขึ้น ถึงกับสะดุ้งเฮือก! แล้วถูกแทนที่ด้วยความเจ็บปวดตรงแก่นกลางความเป็นหญิงราวกับจะฉีกขาดและแตกออกเป็นเสี่ยงๆ พลัน! น้ำอุ่นๆ ก็ไหลรินออกจากหางตาคู่สวยทันใด
‘พระเจ้า! เขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ!’ เยื่อบางๆ ที่เพิ่งจะผ่านเข้ามาทำให้ออร์แลนโด้รู้สึกเหมือนถูกไม้หน้าสามตีเข้าที่แสกหน้าอย่างจัง เขาหยุดชะงักการกระทำทั้งหมด แล้วใช้มือเกลี่ยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนวลทั้งสองข้างออกให้สาวเจ้าอย่างแผ่วเบา
“เจ็บ...มิกิเจ็บ...เอาออกไป ได้โปรด...” แพรณาราอ้อนวอนเสียงสั่น
“ชู่ว์...ผมขอโทษ ผมหยุดไม่ได้แล้ว คุณอย่าเกร็งสิ อย่าเพิ่งดิ้น ได้โปรด...ไม่งั้นคุณจะเจ็บไปกว่านี้” เขาปลอบคนที่กำลังพยายามขยับตัว ‘หยุดตอนนี้เหรอ? ฆ่าเขาให้ตายซะยังดีกว่า เขาเองก็ทรมานกับความคับแน่นที่บีบรัดเขาจนแทบจะทนไม่ไหว เธอช่างหอมหวานเย้ายวนกว่าผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยสัมผัสมา และที่สำคัญ... เธอบริสุทธิ์! มันเป็นความรู้สึกที่แสนวิเศษเมื่อได้ครอบครอง
ออร์แลนโด้เริ่มปลุกเร้าอารมณ์ของสาวเจ้าอีกครั้ง อย่างนุ่มนวลอ่อนโยน ก่อนจะดันส่วนที่เหลือเข้าไปจนสุดทาง
“กรี๊ดดดดด” แพรณารากรีดร้องเสียงดัง และจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้างของอีกฝ่าย
ออร์แลนโด้รีบมอบจูบอันแสนหวานและหลอกล่อสาวน้อยให้หลงอยู่ในบ่วงของเขาอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าออกอย่างช้าๆ เพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับเธอ
“พระเจ้า! แน่นอะไรอย่างนี้” เขากัดฟันข่มความเสียวซ่านที่โอบล้อมความเป็นชายและบีบรัดแน่นจนแทบจะหายใจไม่ออก
“อะ...อื้อ...อ๊ะ...” แพรณาราใจสั่นทุกครั้ง ที่คนตรงหน้าเคลื่อนตัวเข้าออก มันเป็นความเสียวซ่านและจุก เพราะขนาดที่ยาวและใหญ่ ทำให้เธอต้องรีบดันหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเอาไว้ ไม่ให้อีกฝ่ายเข้ามาลึกเกิน
ออร์แลนโด้ก้มลงมองมือเล็ก ที่พยายามดันช่วงล่างของตนไม่ให้เข้าไปจนสุดนั้นอย่างยิ้มๆ ก่อนจะกระซิบถามเสียงสั่นพร่า
“ได้โปรด...ให้พี่รักมิกินะคนดี” ออร์แลนโด้ตรึงมือบางทั้งสองข้างขึ้น ไม่ให้สาวเจ้าปฏิเสธ จากนั้นก็ค่อยๆ เร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ จนเธอเริ่มเกร็งขึ้นมาอีกครั้ง
“อ๊ะ! ไม่นะ...อื้อ...อะ...กรี๊ดดดด” หญิงสาวกรีดร้องอย่างสุขสมที่แตะขอบสวรรค์อีกครั้ง หยดน้ำหวานที่พร่างพราวทะลักหยาดเยิ้มออกมาเปียกชุ่มไปทั่วต้นขางาม
“อ๊ะ...โอ้ว...” ชายหนุ่มเร่งเครื่องตามไปแตะขอบสวรรค์ติดๆ เพราะเขาเองก็เสียวจนแทบจะทนไม่ไหวกับความสุขอย่างที่ไม่เคยพานพบมาก่อน ภาพของเธอตอนร่วมรักกับเขาเมื่อครู่ มันทำให้เขารู้สึกหวงแหนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ไม่มีทางที่ใครคนไหนจะได้เชยชมต่อจากเขา เพราะเขาจะกักขังเธอไว้เป็นของเล่นส่วนตัวอีกนาน
แล้วเกมรักครั้งต่อๆ ไปก็เริ่มขึ้นจนกระทั่งรุ่งสางของวันใหม่ บทรักที่เร่าร้อนทำให้แพรณาราหลับคาอกของชายหนุ่มไปแบบไม่รู้สึกตัว
ด้านออร์แลนโด้เองก็แทบหมดแรงเช่นกัน แต่ก็ไม่ลืมทำความสะอาดเรือนร่างให้สาวเจ้าที่นอนสลบไสลบนเตียงอย่างเบามือ ก่อนจะตามขึ้นไปนอนกกกอดเธอเอาไว้อย่างหวงแหน ราวกับว่ากลัวคนในอ้อมกอดจะหายไป
วันต่อมา...Scala Villa เวลา 14:45 น.
แพรณาราลืมตาตื่นขึ้นและค่อยๆ มองไปรอบๆ เธอรู้สึกอึดอัดเพราะถูกอ้อมแขนของคนที่กอดเธอจากด้านหลังรัดเอาไว้แน่น! เธอพยายามค่อยๆ แกะมือหนาออกอย่างยากลำบาก ก่อนจะสะดุ้งนิดๆ ที่เห็นรอยสัก ที่สักมาจนถึงข้อแขนทั้งสองข้างของอีกฝ่ายเต็มๆ ตา
‘พระเจ้า!!’ เธอเผลอมองความงดงามที่ลงตัวของลวดลายบนร่างกายของอสูรร้าย ที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปเมื่อคืน
‘ขนาดตอนหลับเขายังดูมีเสน่ห์ชวนหลงใหล ให้ตายสิ! นี่เธอคิดอะไรอยู่เนี่ย’ แพรณาราสะบัดหัวไปมา พยายามตั้งสติ แล้วรีบขยับตัวจะก้าวลงจากเตียง แต่แล้ว! เธอก็รู้สึกปวดหน่วงตรงจุดกึ่งกลางลำตัว จนต้องทรุดลงนั่งกับพรมข้างๆ เตียงอย่างหมดแรง
หญิงสาวหันไปมองค้อนตัวการของสาเหตุ ที่ยังหลับลึกอยู่บนเตียง ก่อนจะกลั้นใจลุกขึ้นเดินอย่างยากลำบาก รีบตรงไปหาเสื้อผ้าใส่ เพราะชุดของเธอไม่อยู่ในสภาพที่จะสวมใส่ได้ จึงต้องหาเสื้อผ้าของตัวต้นเหตุมาใส่แทน หญิงสาวหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงนอนขาสั้น แบบมีเชือกผูกเอวที่เเขวนเรียงอย่างเป็นระเบียบอยู่เต็มตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่ ออกมาสวมใส่อย่างเร่งรีบ
จากนั้นก็รีบออกไปหากระเป๋าถือของตัวเอง และเจอมันวางอยู่ตรงบาร์เครื่องดื่มที่ห้องนั่งเล่น เธอรีบตรงเข้าไปหยิบแล้วเดินไปยังประตูทางออก แล้วกดลิฟต์ลงไปยังชั้นล่างอย่างเร่งรีบ เพราะกลัวว่าคนที่หลับอยู่จะตื่นขึ้นมาแล้วไม่ยอมให้เธอออกไป หรืออาจจะอุ้มเธอไปฆ่าทิ้งปิดปากเพราะดูเหมือนว่าอีกฝ่ายน่าจะมีอิทธิพลพอสมควร
ติ๊ง!
เสียงดังของกริ่งที่เป็นลิฟต์ส่วนตัวของออร์แลนโด้ ผู้ชายที่เป็นเจ้าของสกาล่าแห่งนี้ ทำให้เหล่าพนักงานตรงล็อบบีหันไปมอง ก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่งก้าวออกมาจากลิฟต์ด้วยสีหน้าท่าทางตื่นๆ
แพรณาราเห็นสายตาของทุกคนที่มองมาก็รู้สึกอาย เพราะเธอแต่งตัวไม่เรียบร้อย จึงรีบเดินเร็วๆ ออกไปยังประตูทางเข้า-ออกของวิลล่า ก่อนจะเข้าไปนั่งในแท็กซี่ที่จอดรอรับลูกค้า แล้วสั่งให้คนขับออกรถทันที
- ผู้เขียน
