บทที่17
เพราะการไปครั้งนี้เป็นการเดิมพันครั้งสำคัญของชีวิต จึงไม่ได้เร่งรีบเท่าที่ควร และที่สำคัญ ร่างกายของรั่วซีก่อนหน้านี้ค่อนข้างที่จะอ่อนแอเนื่องจากนางไม่ค่อยได้กินดื่มสักเท่าไร
“หากเจ้าจะไปช่วยท่านพ่อท่านแม่จะต้องแข็งแรงกว่านี้”
รั่วซีไม่พอใจ “กว่าข้าจะแข็งแรงท่านพ่อท่านแม่มิตายไปแล้วห รือ”
ห่าวอี้ส่ายหน้า
“ไม่เป็นเช่นนั้นหรอก เพราะฉางชี่อยู่ที่นี่ เขาเป็นคนสั่งขังสองคนนั่น หากจะมีคนไปสั่งปล่อยก็จะต้องเป็นเขา อีกอย่างข้าไม่ได้ต้องการจะยุบฐานที่ตั้งของพรรคฉือ แค่ต้องการชื่อคนที่อยู่ในพรรคก็เท่านั้น”
ดวงตาที่ไร้แววของรั่วซีมองไปยังชายหนุ่ม
“มั่นใจได้เช่นไรว่าที่นั่นจะมี”
คำถามของรั่วซีตรงประเด็น แต่เขารู้ว่ามันมีแน่ ๆ
“โครงสร้างของพรรคฉือคล้ายกับพรรคของข้าเชื่อว่าพวกเขามีชื่อคนในพรรคเก็บไว้แน่นอนอย่างไรป้ายที่อยู่ในมือของเจ้าก็จะมีบันทึกควบคุมอีกที”
คำพูดของห่าวอี้ทำให
