FOREVER รักนิรันดร์ 13
เสียงที่ได้ยินนั้นทำให้ฉันยิ่งจ้องมองอีกฝ่ายไม่ละสายตา เขารู้อย่างนั้นเหรอว่าฉันคิดอะไร...
อีกฝ่ายไม่ได้ตอบทำเพียงแค่มองหลวงตานิ่ง ๆ และหายไปพร้อมกับหลวงตา แม่ร้องไห้อย่างหนักจนพ่อต้องพยุงและปลอบให้ใจเย็น ระหว่างที่เราออกมานั่งรอด้านนอกก็มีลูกศิษย์และคนที่เลื่อมใสพระอาจารย์เข้ามาหวังจะพูดคุยแต่ก็ถูกขวางกั้นไว้เสียหมดทำให้ไม่มีใครได้เข้าใกล้เราเลยสักคน
คนของพ่อช่วยจัดการงานทุกอย่างให้กับหลวงตา ท่านบอกไว้ก่อนอาภาธว่าไม่อยากให้งานใหญ่โต จัดแบบเงียบ ๆ เหมือนสุชนทั่วไป หวังให้กราบลาเท่านั้น ซึ่งทั้งพ่อและแม่ รวมถึงศิษย์ของหลวงตาก็ได้จัดให้ดังประสงค์ของท่าน
เราอยู่ที่วัดช่วยจัดงานจนถึงเย็น พี่ขอบคุณก็มาถึงก่อนจะที่นำร่างหลวงตาเข้าไปอยู่ในโลงศพ พ่อสั่งทำโรงจากไม้สักเนื้อดีบุด้านในด้วยผ้าเนื้อนุ่มหวังให้หลวงตาได้สบายกายที่สุด กระทั่งเสร็จสิ้นพิธีบรรจุและเริ่มสวดในคืนแรกด
