บท18มาเฟียขนมหวาน

1955 คำ

มีนาชะเง้อคอมองหาคนที่บอกว่าไปประชุมไม่นานอยู่หลายครั้ง เธอนั่งมองน้ำทะเลจนเบื่อหน่าย เลยตัดสินใจเดินสำรวจดูห้องที่เขาใช้เล่นการพนันอยู่ข้างล่างแทน อยู่ๆ ความคิดก็ผุดขึ้นมาในหัว จากการคาดเดาชายหนุ่มไม่ทางที่จะประชุมไม่เสร็จง่ายๆ อย่างแน่นอน มือเล็กเปิดประตูออกมาก็พบกับชายชุดดำจำนวนมากยืนคุ้มกันอยู่ ทันทีที่เห็นเธอก็รีบก้มหัวทำความเคารพกันอย่างไว "ไม่ต้องก้มหรอกค่ะ" มีนารีบเอ่ยบอกไป เธอมองซ้ายมองขวาเพื่อหาทางลงไปยังห้องนั้น "คุณมีนาจะไปไหนครับ" "จะไปข้างล่างค่ะ" "เอ่อ ไม่ได้นะครับ นายสั่งไว้ว่าให้คุณมีนาอยู่ในห้อง" "อยู่จนเบื่อแล้วค่ะ ขอลงไปข้างล่างได้ไหม" "ผมเกรงว่าจะไม่ได้" มีนาพ่นลมหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย เธออดทนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมนั้นมานานเกือบสองชั่วโมงแล้ว หากให้อยู่ต่อหญิงสาวคงทำไม่ได้ "ชื่ออะไรเหรอคะ ฉันจะได้เรียกถูก" "เอ่อ ชื่อลีโอครับ นายสั่งให้ผมดูแลคุณมีนาอย่างใกล้ช

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม