บท11มาเฟียขนมหวาน

1463 คำ

หลายวันมานี้มีนาห่างหายจากการทำขนมไปนานจนลูกค้าเอ่ยปากบ่นคิดถึงกันแทบทุกคน หลังจากอาการของข้อเท้าหายดีเป็นปลิดทิ้ง คนตัวเล็กก็ตั้งหน้าตั้งตาทำขนมไปส่งตามออเดอร์จนเหนือฟ้าเอาแต่พร่ำบ่นกรอกหูเอือมระอากับความขยันของเธอ "ตกลงมีนาจะไปกับเฮียไหม" "ก็บอกว่าไม่ไปไง!" หญิงสาวยืนลอบมองผู้ชายสองคนที่ปะทะฝีปากกันมานานหลายนาที ในตอนเย็นหลังส่งขนมเสร็จ เธอปั่นจักรยานมาถึงบ้านก็เห็นเฮียซ่งมารออยู่ "ไม่ได้ถาม! อย่าเสือกตอบ" "มึงว่าใครเสือกไอ้เวร!" เหนือฟ้าแทบเลือดขึ้นหน้าหลังถูกคนตรงหน้าด่ากลับมาแบบนั้น เขาหมายจะเข้าไปสั่งสอนมันด้วยหมัดหนักๆ ทว่ากลับถูกหญิงสาวรีบปรี่เข้ามาขวางกั้นเพื่อห้ามศึก "พอแล้วเหนือฟ้า" "เธอไม่ไปก็บอกมันไปสิ" "ไปเถอะนะ ที่งานมีลิเกด้วย" ลูกชายเจ้าของร้านทองไม่ลดละความพยายาม ชายหนุ่มส่งสายตาขอความเห็นใจเพื่อให้เธอตอบรับคำชวน "โคตรเชยเลยว่ะ" มีนาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่พร้อม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม