บท9มาเฟียขนมหวาน

1827 คำ

มือเล็กสวมกอดหมอนข้างที่รู้สึกอบอุ่นกว่าปกติ กลิ่นหอมอ่อนๆ ไม่คุ้นเคยทำเอามีนาอดสงสัยไม่ได้ ดวงตากลมโตค่อยๆ ลืมขึ้นก่อนจะเห็นเสื้อยืดสีขาว สายตาไล่ระดับขึ้นไปก็ปรากฏภาพใบหน้าหล่อคมคายแสนคุ้นเคยนอนหลับตาสนิทอยู่ "นี่เหนือฟ้า ปล่อย" เสียงครางดังออกมาเล็กน้อยด้วยความขัดใจหลังถูกรบกวนจากการนอน มือหนากอดรั้งเอวคอดของเธอเข้ามาใกล้มากยิ่งขึ้น มีนาหันมองไปรอบๆ ก็เห็นว่าตัวเองกำลังนอนกอดอยู่กับผู้ชายตรงหน้าบนโซฟา "ฉันรู้นะว่านายตื่นแล้ว ปล่อยเดี๋ยวนี้" ชายหนุ่มลืมตาขึ้นมองคนที่เอาแต่พร่ำบอกให้ปล่อย เขายกยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาพร้อมใช้มือรั้งใบหน้าสวยให้เข้ามาซบกับอกกว้าง ขายาวเกี่ยวกอดร่างเล็กข้างกายไว้แน่น "นี่! เอาขาลงไป" "คนจะนอนมีนา" "นายก็นอนไปสิ" "อย่ากวนได้ไหม" มีนาแทบกรีดร้องออกมาเมื่อคนตรงหน้าลอยหน้าลอยตาเมินประโยคคำสั่งของเธอ คนตัวโตถือวิสาสะวางใบหน้าเกยศีรษะของเธอเอาไว้ ก่อนจะสอดมือเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม