"อืม มานี่มีธุระอะไรล่ะโยม" หลวงตาถามยิ้ม ๆ
"คือ หลวงตาครับ เรื่องที่ผมจะถามมันเกี่ยวข้องกับเอ่อ…" กรวรรธเว้นไว้แล้วหันไปมองทางตาผลอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
"พูดมาเถอะโยม เรื่องที่โยมวันพระเห็นกายละเอียดของหญิงชราน่ะเหรอ" หลวงตาชราพูดยิ้ม ๆ พร้อมกันหันไปมองตาผลที่กำลังเดินมาทางนี้เหมือนกัน
"คุณเห็นเหมือนกันเหรอ นึกว่าจะมีแต่เจ้าวันพระคนเดียวที่เห็น" ตาผลกล่าวแทรกขึ้น
"ผมไม่เห็นหรอกครับตา แต่ดูเหมือนเพ็ญสุดาเค้าจะเดินลงน้ำไปน่ะครับ พอถามก็บอกว่ากลัวยายจะตกน้ำตกท่าจะรีบไปช่วย จนผมต้องรีบดึงแขน แล้วก็รั้งตัวเอาไว้ครับ"
"จริงหรือครับหลวงพี่" ตาผลถามขึ้นบ้าง
"จริงเรื่องอะไรล่ะ จริงที่โยมพ่อหนุ่มคนนี้ยื้อยุดฉุดแขนโยมวันพระ หรือจริงที่โยมพ่อหนุ่มคนนี้และโยมวันพระเห็นกายละเอียดของยายแสล่ะ" หลวงตาชราภาพกล่าวยิ้ม ๆ
"หลวงพี่ครับ ก็ทั้งสองอย่างละครับ" ตาผลกล่าวราบเรียบ
"อืม..อาตมาเห็นโยมท่านนี้พูดกั
