บทที่7

1244 คำ
“ยายไข่ตุ๋นจอมโง่ บอกให้เลิกเล่นตั้งแต่แรกก็ไม่เชื่อ” เจ้าของใบหน้างามลอองึมงำด่าตัวเองที่โง่เขลาสุดกู่ แทนที่จะเล่นแบบพอตัว ได้เงินค่าเครื่องบินสำหรับสองที่นั่งในการเดินทางกลับประเทศไทยแล้วกลับไม่ยอมเลิก ยังละโมบโลภมาก สุดท้ายก็ไม่มีแม้แต่เงินซื้อข้าวกิน “กลับไปนอนทำใจที่คอนโดดีกว่า ไม่ทำงงทำงานมันแล้ว” บุญธิสารู้สึกหงุดหงิดหัวเสียไปหมด ร่างบางระหงทำท่าจะผละออกจากโต๊ะพนัน แต่ก็ถูกมือเย็นๆ ของเจ้ามือจับรั้งไว้เสียก่อน “คุณผู้หญิงอย่าเพิ่งไปสิครับ” บุญธิสาหันขวับจ้องมองคนที่บังอาจจับมือเธอไว้ พร้อมกันนั้นก็ถลึงตาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อจ้องเจ้ามือหมุนวงล้อเขม็ง แล้วเค้นสั่งเสียงเข้มติดห้วนจัด “ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้!” “เอ่อ...ครับๆ ผมปล่อยแล้วครับ ขอโทษที่ผมไม่สุภาพกับคุณ” พนักงานหมุนวงล้อละล่ำละลักเอ่ยขอโทษ พร้อมกับปล่อยมือจากต้นแขนขาวเนียนอย่างรวดเร็ว โดยไม่ลืมเอ่ยชวนให้หญิงสาวอยู่เล่นพนันต่อ เพื่อให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผนการที่พวกเขาไว้วางแผนกันไว้ “คุณผู้หญิงไม่อยู่เล่นอีกสักรอบสองรอบหรือครับ” “เล่นอะไรกันล่ะ หมดตัวไม่มีเงินเหลือแม้แต่แดงเดียว แล้วจะให้เอาเงินจากไหนไปเล่นกับพวกคุณล่ะ” ถึงหมดตัว ไม่มีเงินเหลือติดกระเป๋าแม้แต่สลึงเดียว บุญธิสาก็ไม่อายขณะเอ่ยบอกเจ้ามือตามความเป็นจริง จากนั้นก็สะบัดหน้าทำท่าจะเดินออกจากโต๊ะรูเล็ต แต่แล้วก็มีอันต้องชะงักงัน เมื่อได้ยินคำพูดในประโยคต่อมาของพนักงานหมุนวงล้อรูเล็ต “ไม่มีเงินก็ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวทางบ่อนจะให้เครดิตกับคุณก่อน พอเล่นได้แล้วค่อยเอาทุนมาคืน ส่วนกำไรที่เล่นได้คุณก็เอาไปได้เลยครับ” อ่อยเหยื่อไปแล้ว พนักงานหมุนวงล้อรูเล็ตก็ลุ้นอยู่ในใจว่า เหยื่อสาวจะยอมหุบเบ็ดทำตามที่เขาพูดไปหรือไม่ บุญธิสาเกิดอาการลังเล ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะเอายังไงดี ใจหนึ่งก็อยากได้เงินกลับคืนมา และอยากได้เงินก้อนใหญ่มากพอสำหรับการซื้อตั๋วเครื่องบิน แต่อีกใจหนึ่งก็หวาดกลัว เกรงว่าตัวเองจะไม่มีโชคเหมือนเดิมเลยทำให้เกิดอาการลังเลตัดสินใจไม่ถูกว่าควรอยู่ในบ่อนแห่งนี้ต่อหรือเปล่า และเมื่อเหยื่อเกิดอาการลังเลอย่างเห็นได้ชัดเจน คนชั่วเฉกเช่นพนักงานหมุนวงล้อรูเล็ตก็เป็นฝ่ายตัดสินใจให้กับบุญธิสาซะเอง “ไม่ต้องเกรงใจครับ เจ้านายของผมให้เครดิตลูกค้ามาหลายรายแล้ว ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินหรอกครับ หากเล่นแพ้ มีเมื่อไรก็ค่อยเอามาจ่ายก็ได้ครับ” “ปากเสีย! ยังไม่เริ่มเล่นก็แช่งให้ฉันแพ้แล้ว” บุญธิสาตีหน้าบึ้งตึงด่าพนักงานหมุนวงล้อรูเล็ตทันทีที่อีกฝ่ายพูดไม่เป็นมงคล ในที่สุดความอยากได้เงินด้วยวิธีลัดก็เป็นฝ่ายชนะ เมื่อหญิงสาวยอมเดินตามคนโกงกลับไปยังโต๊ะรูเล็ตอีกครั้ง หลังจากหลงคำคนชั่ว ทั้งๆ ที่กระเป๋าฉีกไม่มีเงินติดตัวแม้แต่สลึงเดียว บุญธิสาก็ยอมกลับไปเล่นรูเล็ตอีกครั้ง โดยไม่รู้เลยว่าตนเองนั้นกำลังจะถูกตุ๋นสมกับชื่อเล่นที่มารดาตั้งให้ อีกสองชั่วโมงต่อมา บุญธิสาก็ถูกตุ๋นจนเปื่อย เมื่อมีหนี้สินจากการเล่นพนันเป็นจำนวนเงินถึงหนึ่งล้าน! ในตอนแรกนั้น หญิงสาวไม่รู้สึกตัวสักนิดว่าตนเองนั้นมีหนี้สินมากมายเพียงนี้ จวบจนกระทั่งนักพนันคนหนึ่งมาสะกิดบอกว่าเธอเป็นหนี้กับทางบ่อนถึงหนึ่งล้านแล้ว หญิงสาวจึงรู้สึกตัวตกใจหน้าซีดแทบเป็นลมให้ได้ “ตาย! ตายแน่ยายไข่ตุ๋น มีหนี้พนันถึงหนึ่งล้าน คราวนี้เธอจะหาเงินจากไหนมาใช้หนี้พวกมันกันล่ะ” บุญธิสาโอดครวญขณะเดินไปเดินมาอยู่ภายในห้องน้ำ หลังจากรู้ตัวว่าเป็นหนี้ถึงหนึ่งล้าน หญิงสาวก็แทบเป็นลมทั้งยืน จากนั้นก็ออกอุบายขอเจ้ามือมาเข้าห้องน้ำเพื่อมาทำใจสักพักใหญ่ๆ ก่อนจะออกไปเจรจากับเจ้าของบ่อนถึงหนี้สินที่เกิดขึ้นมาภายในเวลาอันรวดเร็ว “ถ้าพี่ไข่หวานรู้เรื่องเข้า เราต้องถูกจับเชือดแน่ๆ เลย โอ๊ย! อยากจะบ้าตาย จะทำยังไงต่อล่ะทีนี้” ร่างบางระหงเดินไปมาไม่ต่างจากหนูติดจั่น พอนึกถึงสีหน้าและแววตาของพี่สาวตอนรู้เรื่องนี้เข้า ก็ได้แต่ทำหน้าสยดสยอง ไม่รู้ว่าตนเองจะถูกพี่สาวเล่นงานเละสักเพียงใด และเมื่อเดินจนเหนื่อย ใช้สมองขบคิดหาหนทางแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นจนปวดหัวไปหมด บุญธิสาก็ทรุดกายนั่งหมิ่นๆ ตรงบริเวณอ่างล้างมือ พอเห็นหน้าไปตรงผนังบริเวณทางเข้าห้องน้ำ หญิงสาวก็เห็นตัวอักษรที่ถูกเขียนด้วยตัวหนังสือสีแดงขนาดใหญ่ ซึ่งเขียนไว้เพื่อเตือนผีพนันว่า การพนันเป็นสิ่งผิดกฎหมาย “ฮึ! นอกจากจะเขียนป้ายเตือนว่าการพนันเป็นสิ่งผิดกฎหมายแล้ว น่าจะเขียนต่อท้ายด้วยว่า การพนันทำให้เราหมดตูดโดยไม่รู้ตัว” บุญธิสาฮึดฮัดเค้นเสียงต่อว่าอย่างโกรธๆ จากนั้นก็ค่อยๆ ลำดับเหตุการณ์ที่ผ่านมานับตั้งแต่วินาทีแรก ที่เธอเริ่มหย่อนชิบลงไปเล่นรูเล็ต จวบจนกระทั่งนาทีสุดท้ายที่เลิกเล่น เมื่อรู้ว่าตนเองมีหนี้สินพันรอบตัวถึงหนึ่งล้าน “ใช่แล้ว! ไอ้เจ้ามือมันต้องโกงเราแน่ๆ เลย” บุญธิสาตะโกนเสียงดัง พลางทุบมือลงไปบนอ่างล้างมือซึ่งทำจากหินอ่อนงดงามด้วยความเจ็บใจ เมื่อรู้ว่าตนเองเสียรู้ให้กับคนพวกนี้แล้ว “โง่จริงๆ เลยยายไข่ตุ๋น ทำไมไม่คิดนะว่าพวกมันอ่อยเหยื่อให้เธอตายใจ จากนั้นก็หลอกให้เธอเป็นหนี้เป็นสินพวกมัน จากนั้นมันก็ตามมาทวงหนี้เธอ ตามทำร้ายเธอเหมือนในหนังมาเฟียที่เคยดูมา” เจ้าของใบหน้างดงามเพิ่งฉุกคิดได้ แม้คิดไปไกลสุดกู่ ทั้งๆ ที่เหตุการณ์ในประการหลังยังเดินทางมาไม่ถึง กระนั้นหญิงสาวก็อดหวาดกลัวไม่ได้ ว่าเธอจะถูกมาเฟียพวกนี้ตามทวงหนี้เหมือนที่เคยดูในภาพยนตร์ หรือตามที่เคยดูในข่าวภาคค่ำซึ่งมีข่าวลงให้เห็นเป็นประจำ บุญธิสาเหลือบสายตามองป้ายตัวอักษรตรงผนังทางเข้าห้องน้ำอีกครั้ง จากนั้นก็อ่านข้อความดังกล่าวออกมาดังๆ “การพนันเป็นสิ่งผิดกฎหมาย” ถึงตอนนี้หญิงสาวก็กระตุกยิ้มตรงมุมปาก ดวงตากลมโตโชนแสงวาววับ เมื่อหัวสมองอันชาญฉลาดขบคิดได้ว่าจะเอาตัวรอดจากเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร “มันโกงเราใช่ไหม เพราะฉะนั้นต้องแก้แค้นคืน!” ว่าแล้ว มือเล็กก็หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ก่อนจะทำหน้าที่เป็นพลเมืองที่ดี กดโทรหาผู้พิทักษ์ สันติราษฎร์ในทันที
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม