“รออยู่ในห้อง ถ้ากลับมาแล้วจะเปิดให้”
คนตัวเล็กถูกผลักให้เข้ามาอยู่ด้านใน ทันทีที่กลับมาถึงคอนโด เมื่อเห็นว่าฌอห์ณกำลังจะล็อกประตูจึงรีบวิ่งเข้าไปหา
“จะขังครีมไว้อีกแล้วเหรอ แล้วจะขังไปถึงเมื่อไหร่?”
“…..” ไม่มีคำตอบใดๆ จากปากแฟนหนุ่ม มีแค่สายตาว่างเปล่าที่ใช้มองเธออย่างพิจารณา
“ปล่อยได้ไหม ครีมคงไม่มีปัญญาหนีไปไหนได้อยู่แล้ว ฌอห์ณก็น่าจะรู้ดี” ครีมพยายามพูดหวานล้อมเพราะไม่อยากตกอยู่ในสภาพนี้อีกแล้ว อยากมีอิสระได้ออกไปใช้ชีวิตปกติเหมือนคนอื่นบ้าง
“ถ้าไม่อยากโดนแบบนี้ คราวหลังก็อย่าคิดจะหนี อย่าคิดจะขัดใจ!”
“จะไม่ทำแบบนั้นแล้ว”
“หรือถ้าคิดจะหนีขึ้นมาจริงๆ ไม่ว่าครีมจะอยู่ที่ไหน ฌอห์ณจะตามไปลากคอกลับมาเหมือนเดิม”
ครีมนั่งบนโซฟาก้มหน้านิ่ง เธอเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาตัวเล็กๆ ไม่มีความสามารถพิเศษอะไรที่จะหลุดพ้นจากสายตาของเขาไปได้ ยิ่งมีตัวประกันเป็นคนรอบข้าง ยิ่งหมดสิทธิ์ที่จะหนี
“วันนี้
