บทที่ 4 ก้นขาว ๆ
1787 คำ
บทที่ 4 ก้นขาวๆ
ไม่ถึงห้านาที แพทริคก็โซซัดโซเซเข้ามาในห้อง บรรยากาศในห้องดูแปลกไป มีกลิ่นน้ำกามลอยคละคลุ้ง แต่เพราะความเมาและการที่เพิ่งปล่อยน้ำรักออก แพทริคจึงไม่ได้สนใจหรือตะหงิดอะไรในใจ
มาถึงเตียงเห็นเพื่อนนอนหันหลัง ก็นึกว่าธีวราห์หลับ เด็กหนุ่มก็คลานขึ้นเตียง แล้วหลับไปในทันที
ธีวราห์นอนน้ำตาไหล หัวใจยังคงเต้นตึกๆเพราะเหตุการณ์เมื่อครู่ ก่อนที่จะพยุงกายลุกขึ้น แล้วเดินเซเข้าห้องน้ำไป
"ฮึก ฮือ ป๊า ทำไมทำกับธีร์แบบนี้ด้วย ฮึก" เด็กหนุ่มร้องไห้ด้วยความสะเทือนใจ แต่เขาก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าตนนั้นสุขสมกับบทรักที่พ่อเพื่อนมอบให้
มือน้อยลูบที่เอ็นของตน ขนาดของมันเทียบไม่ได้กับของพ่อเพื่อน รายนั้นใหญ่โต จนเหมือนเป็นของม้าเลยทีเดียว
แล้วใหญ่โตแบบนั้นกลับบุกทะลวงเข้ามาในรูก้นของเขา แล้วจะไม่ให้มันฉีกได้ยังไง แค่คิด ใบหน้าก็แดงระเรื่อ ก่อนที่จะคิดได้ว่า รูก้นของตนมันแสบๆตึงๆ จึงเอื้อมมือไปสัมผัส แตะดูก็รู้สึกแปลกๆ เมื่อยกมือมาดูก็ต้องอึ้ง เมื่อเห็นว่ามีเลือดเปรอะตามนิ้ว ใบหน้าเด็กหนุ่มออกซีดๆ แล้วจึงฉีดน้ำล้างทำความสะอาด
"อ๊ะ ซี้ดด สะ แสบ อูย" ธีวราห์คราง ทำหน้าเหยเกดูแล้วน่าดู ทั้งๆที่ใบหน้ายังคงมีรอยน้ำตาเปรอะอยู่ ดวงตาก็ยังคงมีหยาดน้ำใสๆคลอ แต่กลับดูน่ารักจนน่าทนุถนอม
ถ้าไบรอันมาเจอสภาพนี้ รับรอง บทรักครั้งที่3และ4-5 จะต้องตามมา
ในห้องนอนของไบรอัน
หนุ่มใหญ่หงุดหงิดงุ่นง่าน ทั้งที่เพิ่งสุขสมมาตั้งสองรอบ แต่ก็ยังหน้าบึงตาวาวอยู่
ในสมองคิดถึงแต่ร่างกายขาวผ่องของเด็กหนุ่มนามว่าธีวราห์ ที่แดงก่ำ เพิ่งถูกตนยัดเยียดความเป็นผัวให้ แล้วทีนี้เกิดติดใจความฟิตของเด็กสิ จะทำไงดีล่ะ
"......" ไบรอัน
"......" ไบรอัน
"โว๊ยยย ปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้แน่ เดี๋ยวมีหนอนตัวผู้มาชอนไช จะแย่เอา" พูดคนเดียวด้วยความงุ่นง่าน ทั้ง ๆ ที่ตนก็เพิ่งเป็นหนอนชอนไชไปเมื่อกี้นี้เอง
"ต้องหาคอนโดให้ จะได้ไม่มีหนอนตัวไหนกล้ายุ่ง" คิดได้ดังนั้นก็จัดการเข้าห้องน้ำ อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย ก่อนที่จะออกจากห้อง
" เปาโล" เรียกหาบอดี้การ์ดคู่ใจ โดยไม่ได้สนใจเลยว่าอีกคนจะหลับจะนอนหรือไม่
" ครับท่าน" รีบมาอย่างไว
"หาคอนโดหรูๆมาสัก1ชุดมานะ เอาใกล้โรงเรียนของริค ฉันต้องการด่วนที่สุด" สั่งการออกไป
"ครับท่าน" บอดี้การ์ดที่ดีจะไม่ถามเรื่องส่วนตัวของผู้เป็นนาย ทั้งๆที่สงสัยแทบตาย ว่าจะหาไปทำไม
"สงสัย?" ถามขึ้น เปาโลเงียบ
"ฉันจะซื้อให้ธีวราห์อยู่" บอกตรงๆ เปาโลตาโต ทำไม อะไร ยังไง คำถามลอยอยู่ในสมองของบอดี้การ์ดอย่างมึนงงสับสน
"ก็เด็กธีร์นั่น ถูกฉันจับกินแล้ว ก็ต้องดูแลหน่อยสิ" พูดเรื่อยๆเหมือนคุยเรื่องดินฟ้าอากาศ ทำให้เปาโลอึ้ง
ไปเอากันตอนไหน แล้วผู้เป็นนายก็เอาแต่กับผู้หญิงนะ ไม่เคยเอากับผู้ชาย แล้ว ทำไม เกิดอะไรขึ้น
บอดี้การ์ดหนุ่มสับสนอย่างหนัก
"เอาเป็นว่าทำตามที่ฉันบอกก็แล้วกัน" บอกแล้วก็กลับห้อง ปล่อยให้บอดี้การ์ดส่วนตัวถึงกับหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง
06.45 น.
ในห้องนอนของแพทริค
ลูกชายเจ้าของบ้านยังไม่ตื่น ทั้งๆที่มีเรียน แต่ธีวราห์นั้น ตื่นนานแล้วกำลังอยู่ในห้องน้ำ และตอนนี้น้ำตาก็หยดแหมะลง เพราะสภาพร่างกายเหมือนรบมาก็ไม่ปาน
ด้วยความที่เขาเป็นคนตัวขาว พอถูกอะไรนิดๆหน่อยๆก็เกิดรอยแดง แต่คราวนี้ไม่ใช่ชนนู่นนี่อย่างที่เคย แต่รอยแดงๆที่เกิดขึ้นนั้น มากจากมือและฟันของพ่อเพื่อนทั้งสิ้น
อีกทั้งรูจีบของเขา ที่ยังคงแสบเป็นอย่างมาก แล้วเด็กหนุ่มเองก็ตัวรุมๆ เหมือนจะเป็นไข้อีกด้วย
เรียกได้ว่าเสียความบริสุทธิ์ไปคืนเดียว แต่กลับแลกมาด้วยพิษไข้ซะงั้น แล้วทีนี้จะทำยังไง เขาจะท้องไหม
เอิ่ม ไม่ใช่สิ เขาเป็นผู้ชาย มีอะไรกับผู้ชาย และที่สำคัญ เขาไม่มีมดลูก มีท้องไม่ได้
ส่ายหัวให้กับตัวเองที่คิดอะไรๆมั่วไปหมด ก่อนที่จะกัดฟันอาบน้ำด้วยความทุลักทุเล จัดการสวมเสื้อผ้าชุดใหม่ ที่ป๊าของเพื่อนซื้อให้เมื่อวาน แล้วก็หอบสังขารที่ดูแล้วกำลังจะร่วงโรยในไม่ช้า ค่อยๆสะพายกระเป๋า แล้วเดินกระย่องกระแย่งไปเปิดประตู เพื่อออกจากห้องของเพื่อน
ธีวราห์นั้นไม่ห่วงเพื่อนหรอกว่าจะตื่นทันไปเรียนไหม คนอยู่บ้านมันมีเป็นขโยง เดี๋ยวเขาก็จัดการกันเอง เขาควรห่วงตัวเขานี่ ที่ตอนนี้จะไม่รอดอยู่แล้ว
กึก!
เสียงฝีเท้าเดินมาตามหลัง ทำให้เด็กหนุ่มชะงักอยู่ที่บันได ก่อนที่จะเอี้ยวตัวไปช้าๆ เพราะอาการเจ็บปวดตามเนื้อตามตัว
"อ๊ะ! " เมื่อหันไปเห็น ก็ต้องสะดุ้ง จนผงะไปด้านหลัง แต่แขนแกร่งของท่านที่ปรึกษาก็กอดหมับเข้าที่เอวของธีวราห์ได้ทัน ก่อนที่จะตกลงไปทำให้อาการหนักกว่าที่เป็นอยู่
"อ๊ะ ปะ ป๊า" เสียงสั่นๆของเด็กหนุ่ม ทำให้ไบรอันหัวใจสั่นไหว ที่สั่นไหวไม่ใช่อะไร เขาหิว อยากขย้ำคนตัวขาวบอบบางคนในอ้อมแขนนี่กินลงท้องต่างหาก
ยิ่งท่านที่ปรึกษามองลอดคอเสื้อเชิ้ตเข้าไป หนุ่มใหญ่ยิ่งต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
เนื้อตัวของเพื่อนลูกชายที่มีแต่ร่องรอยแห่งรัก เพราะเมื่อคืนตนกระหน่ำท่อนเอ็นบุกทะลวงเข้าไปในช่องทางสีหวานอย่างหนักหน่วง มันจึงไม่แปลกอะไร ที่ร่างขาวเนียนนี้จะมีแต่รอยแดง
เด็กหนุ่มเห็นแววตาของพ่อเพื่อนที่มีแต่ความหื่น ก็ใจหายวาบ แถมเกิดความร้อนไปทั่วร่างอีกด้วย
"ธีร์ ทำไมถึงน่าเอาแบบนี้นะ ป๊าอยากจับเรากระแทกแรงๆอีกจัง" เสียงหื่นหิวของท่านที่ปรึกษาพูดชิดริมใบหูของหนุ่มน้อย ธีวราห์หน้าตาแดงก่ำ ดวงตาฉายแววหยาดเยิ้ม
"อื้อ ปะ ป๊า อย่านะครับ เมื่อคืนก็ป๊าก็จับธีร์กินจนปวดไปทั้งตัวแล้ว" เสียงแผ่วเบาของเพื่อนลูก ทำให้หนุ่มใหญ่เกิดความกระสันมากยิ่งขึ้น ใบหน้าหล่อคมจึงเลื่อนมาเสมอกับใบหน้าเล็กๆจิ้มลิ้มนั่น
ธีวราห์เอนกายไปด้านหลัง แต่ใบหน้าของพ่อเพื่อนก็ยังคงก้มตามมา แบบนี้คงได้ตกบันไดตายกันพอดี
จมูกโด่งเป็นสันของไบรอันปัดพาดผ่านกลีบปากของหนุ่มน้อย ทำให้ธีวราห์หัวใจกระตุก กว่าที่จะทันได้ตั้งตัว ริมฝีปากสีสวยของไบรอันก็ประกบลงบนปากอิ่มที่ตอนนี้ยังคงบวมเจ่อและมีร่องรอยแห่งการขบเม้มจากบทรักเมื่อคืน
จูบที่พ่อเพื่อนมอบให้ ทำเอาหัวใจของหนุ่มน้อยทำงานหนัก
"ท่านครับ" ครูซมาช่วยชีวิตของธีวราห์ได้ทันการ
"...." ไบรอันมองบอดี้การ์ดของตนนิ่งๆ แววตาเย็นเฉียบ แต่ครูซไม่ได้เกรงกลัวกับสายตาที่จะผนึกเขาแช่ในถ้ำน้ำแข็งเลยซักนิด
"มีอะไร" ถามเสียงเย็นๆ แต่ก็ยังไม่ปล่อยเอวบางๆของคนในอ้อมกอด
"ป๊าครับ ปะ ปล่อยธีร์ก่อน" บอกเสียงเบา เพื่อนลูกบอกแบบนั้นแต่ท่านที่ปรึกษาก็ไม่ทำตาม ค่อยๆโอบประคองคนตัวเล็กลงบันไดมาอย่างทนุถนอม? ครูซมองดูผู้เป็นนายอย่างสงสัย นี่เขาพลาดอะไรไปงั้นเหรอ
ไบรอันโอบกอดคนตัวเล็กที่ร่างกายมีแต่รอยขบกัดของตนมานั่งที่เก้าอี้ ส่วนร่างสูงใหญ่นั้นกลับยืนชิดกายของธีวราห์ ขาแกร่งแนบสนิทกับขาเรียวเล็กๆ ก่อนจะเอาแขนพาดขอบเก้าอี้ แต่มือนั้นหย่อนลงมาที่บ่าบอบบาง ไล้ไปมาอย่างเป็นเจ้าของ ครูซมองภาพนั้น ความเข้าใจของเขามันวิ่งวนไปทั่ว หรือว่า เมื่อคืนผู้เป็นเจ้านายได้จับเพื่อนคุณแพทริคกินแล้ว
ที่โต๊ะอาหารมีนมจืด ขนมปังและแฮม เตรียมเอาไว้เรียบร้อย
"ธีร์ทานอาหารซะ เดี๋ยวสาย" บอกอย่างหวังดี เด็กหนุ่มเหลือบตามอง ก่อนที่จะรีบกินตามที่ป๊าเพื่อนสั่ง
เมื่อเห็นคนตัวเล็กดื่มนม ท่านที่ปรึกษาของรองนายกรัฐมนตรีก็หันมาหาบอดี้การ์ดหนุ่ม ด้วยแววตาเย็นเยือก
"มีอะไรครูซ" ถามเสียงเย็นๆ
"เลขาท่านนายกส่งข่าวมาบอกครับ ว่าให้ท่านไปที่ทำเนียบด่วน" ครูซรายงาน
ไบรอันนิ่ง คงเกี่ยวกับการโยกย้ายตำแหน่งoyjocs]t หนุ่มใหญ่มองไปที่คนตัวบางๆที่นั่งกินนมและขนมปังอยู่ นิ้วมือใหญ่จึงสอดเข้าไปในเส้นผมนุ่มๆ นวดคลึงอย่างไม่ทันตั้งใจ ว่าที่ตนทำไปนั้นมันคืออะไรกันแน่
แต่ครูซมองภาพนั้นด้วยความสนใจ ผู้เป็นนายไม่เคยทำแบบนี้กับใคร แต่คราวนี้ น่ากลัวว่าอยากจะมีห่วงโซ่ซะแล้ว
"เปาโลไปไหน"
"... เห็นออกไปแต่เช้าแล้วครับ บอกว่างานด่วน" ครูซบอก เจ้านายพยักหน้าก่อนที่จะยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ
"ครูซอยู่นี่ เดี๋ยวก็ขึ้นไปปลุกเจ้าริคด้วย เดี๋ยวสาย วันนี้ฉันจะให้นิโคไป" สั่งงานกับบอดี้การ์ดคู่ใจ
"ครับท่าน"
หลังจากบอดี้การ์ดออกไปแล้ว ท่านผู้ยิ่งใหญ่ก็ทานกาแฟหมด จึงนั่งลงที่เก้าอี้ ขาแกร่งแนบชิดขาเพรียวของธีวราห์ สายตาคมจับจ้องไปที่ใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กหนุ่ม ก่อนที่ชะงักไป เพราะที่ริมฝีปากบางสวยของธีวราห์ที่คราบน้ำนมติดอยู่ ความหิวโหยที่ยังคั่งค้าง มันก็ยิ่งส่งผลให้ เอ็นยักษ์ผงาดศักดา แข็งตัวจนหัวบานนั้นโผล่พ้นจากขอบกางเกงใน และมีน้ำใสๆปริ่มอยู่ในรอยแยก
"เอื้อก"
- ผู้เขียน
