บทที่ 15 กูบอกมึงแล้วไง ว่าเมียกูมึงอย่าแตะ
สถานที่ลึกลับ
“หึหึ เป็นไงมั่ง นอนสบายดีไหม” อัครินถามขึ้น ธีวราห์มอง ก่อนที่จะหันหน้าหนี ลูกชายท่านวิศิษฐ์มองแล้วเกิดความไม่ชอบใจ เดินมาบีบคางของเด็กหนุ่มแน่น
“ถือว่ามีแบ็คดีนักเหรอ ฮ่าๆๆป่านนี้ผัวมึงคงยังไม่รู้หรอกนะ ว่ามึงอะมาที่นี่แล้ว กำหนดการของผัวมึงอะ วันนี้จะต้องไปที่อังกฤษ มึงกับไอ้ลูกชายของมัน จะต้องตายอยู่ที่นี่แล้วว่ะ” อัครินยิ้มเยาะ บีบคางของธีวราห์แน่น เด็กหนุ่มเจ็บจนน้ำตาซึม ไกรภพเป็นอึ้ง นี่พวกมันคิดว่าเขาเป็นไอ้ริคเหรอเนี่ย เวรจริงๆ
“นายครับ” บอดี้การ์ดพูดขึ้น
“อะไรวะ มึงนี่ชอบขัดกูจริง” อัครินตาขวางใส่ลูกน้อง
“คือว่า เรามัดปากมันอยู่ครับ มันพูดไม่ได้” บอดี้การ์บอก อัครินชะงัก หันมามองหน้าธีวราห์ แล้วอึ้งไป
ไกรภพกรอกตา ก่อนที่จะส่ายหน้าปลงๆ แบบนี้มันจะเป็นใหญ่ได้ยังไง คนละอารมณ์กับป๊าไอ้ริคมันเลย
“แกะออกสิวะ กูอยากจะคุย
