INTRO
"จับหนูสิคะ…"
ขณะที่กำลังคิดอยู่ จู่ๆ ร่างเล็กๆ ก็เข้ามาประชิดตัวแถมยังยกแขนโอบรอบคอเขาเอาไว้ ดวงตากลมโตเป็นประกาย ริมฝีปากเผยอเล็กน้อยดูเย้ายวน
"นาเดีย…หยุด" กวินทร์เอ่ยเสียงเข้ม เขารู้ว่านี่เป็นผลจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ แต่เขาก็มีเลือดเนื้อ มีความรู้สึกเหมือนผู้ชายทั่วไป ถ้าขืนปล่อยไว้แบบนี้ เขาอาจจะยับยั้งจิตใจไว้ไม่อยู่ก็เป็นได้
"ถ้าเมาก็กลับไปนอนห้องไป" กวินทร์พยายามเตือนสติ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ยอมฟังเอาเสียเลย
"ม่ายเมา…ม่ายนอน"
"ถ้าเป็นแบบนี้ ต่อไปผมไม่ให้กินแล้วนะ เด็กน้อเด็ก"
กวินทร์บ่นไปตามประสาผู้ใหญ่ ไม่คิดว่าคำพูดนี้จะไปสะกิดใจอีกฝ่ายจนงอแงหนัก
"เดก..แล้ว..งาย..เดก..ม่าย..ดี..โตรง..หนาย"
กวินทร์ทั้งขำทั้งระอา เมื่ออีกฝ่ายบ่นงึมงำแถมยังส่ายหัวดุ๊กดิ๊กดูแล้วเหมือนลูกแมว
นี่ถ้าร้องแง้วๆ แล้วมาจุ๊บที่แก้ม เขาคงคิดหญิงสาวเป็นแมวจริงๆ
จุ๊บ…
กวินทร์นิ่งอึ้ง ตกตะลึงไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าสิ่งที่คิดเล่นๆ จะเป็นจริง ชายหนุ่มหันไปมองหน้าคนทำก็เห็นหัวเราะคิกคัก เหมือนไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไป ชายหนุ่มจึงขมวดคิ้ว เอ่ยเสียงเข้ม
"นาเดีย แบบนี้มันไม่ดีนะ"
จุ๊บ…คราวนี้ไม่ใช่ที่แก้มแต่เป็นที่ปาก สาวน้อยจุ๊บปากเขาเสร็จแล้วก็เงยหน้าขึ้นมาทำตาหวานเยิ้ม
"แบบนี้…ดี..ไหมค้า" ถามจบก็ยังจ้องหน้าเหมือนจะท้าทาย กวินทร์พยายามข่มใจ เตือนครั้งสุดท้าย
"หยุด! "แทนคำตอบ นาเดียเขย่งตัวขึ้นจูบอีกครั้ง คราวนี้เป็นจูบจริงจังและเนิ่นนาน
กวินทร์ยืนนิ่ง ไม่ได้ตกใจที่โดนจู่โจมแต่ตกใจที่อีกฝ่ายคิดว่าการเอาปากแตะกันนานๆ คือการจูบ
'โธ่เอ้ย…นึกว่าทำเป็น' ชายหนุ่มคิดในใจ และพออีกฝ่ายถอนริมฝีปากออก แถมยังถามเขาอย่างมั่นใจอีกว่า "เป็นไงบ้างคะ…ดี…ไหม? "
ชายหนุ่มอยากจะหัวเราะ แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนใจใช้สองมือประคองใบหน้าคนถามที่ตอนนี้เห่อร้อนเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ก่อนจะบอกว่า
"ขอโทษนะ จูบแบบเมื่อกี้เอาไว้จูบกับแมวของเธอเถอะ ถ้าจะจูบกับผมมันต้องแบบนี้"
ว่าแล้วก็ประทับจูบลงบนริมฝีปากอวบอิ่ม เพื่อสอนให้อีกฝ่ายได้รู้ว่า 'จูบ' ที่แท้จริงนั้นเป็นเช่นไร