บทที่ 5 : ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ 2

1190 คำ

อีกด้านหนึ่งในห้องสูทหรูของโรงแรมใจกลางกรุงโรม ซอนญ่างัวเงียตื่นด้วยอาการปวดเหมื่อยไปทั้งตัว หญิงสาวกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับสายตาให้เข้ากับแสง แต่แล้วหัวใจดวงน้อยก็หล่นหายวูบเมื่อสบสายตาเข้ากับดวงตาคู่คมที่กำลังจับจ้องเธออยู่ก่อนแล้ว “มอร์นิ่งครับที่รัก” นิโคลัสกล่าวทักทายก่อนจะขยับมาเตะปากหยักลงบนกลีบปากนุ่มสีแดงระเรื่อแผ่วเบาอย่างห้ามใจไม่อยู่ และนั่นก็เรียกสติให้หญิงสาวต้องดีดตัวเองลุกจากเตียงอย่างรวดเร็ว “คุณทำอะไรฉัน ไอ้คนชั่ว! คนเลว! คนฉวยโอกาส!” ซอนญ่าโวยวายพร้อมใช้กำปั้นรัวไปยังแผงอกเปลือยเปล่าแข็งแรงของอีกฝ่ายรัวแรงด้วยความคับเค้นใจ จนชายหนุ่มต้องรวบมือเล็กไว้แน่นเพื่อไม่ให้เธอทำร้ายเขาได้อีก “หยุดโวยวายแล้วก็คิดทบทวนดีดี ว่าเมื่อคืนใครทำอะไรใครกันแน่ คุณเป็นฝ่ายปล้ำผมเองนะ ผมไม่ได้เป็นคนเริ่มสักหน่อย” เสียงของนิโคลัสเรียกสติให้หญิงสาวต้องหยุดชะงักเพื่อทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืนว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม