11-1 ชอบก็ต้องอ่อย
พิมพ์ลภัสแค่ง่วงตอนลงจากรถยนต์ เพราะมัวแต่อ่านนิยายโต้รุ่งถึงเช้า ไม่ได้หมายความว่าอยากจะเข้าห้องนอนลูกชายคนไหนของคุณแม่ขวัญฤดี เป็นเพราะลูกชายคนเล็กของคุณแม่บังคับลากพาเข้าห้องนอนของเขา
เจอเตียงนุ่ม ๆ แอร์เย็นฉ่ำในห้องเงียบลำพังคนเดียว มันเลยต้องนอน! กว่าจะลืมตาตื่นกลับบ้านก็มืดแล้ว
ขวัญฤดีทำกับข้าวไว้หลายอย่าง เธอจึงได้อาหารหลายกล่องไปฝากพ่อแม่ด้วย โดยมีชายหนุ่มอาสาเดินไปส่งเธอถึงหน้าบ้านโดยไม่ต้องให้แม่บอกสอนเรื่องการดูแลผู้หญิง
“ขอบคุณที่มาส่งนะคะพี่เต กลับบ้านดี ๆ ค่ะ”
“เอ้อ... ขอบใจนะน้อง เรื่องแม่พี่ไม่ต้องคิดอะไรล่ะ เราก็... เป็นพี่น้องกันไปแบบนี้เนอะ” ชายหนุ่มทำลูบหน้าลูบหลังคอเหมือนทำตัวไม่ถูกเขาส่งยิ้มบาง ๆ ให้ ยื่นกระเป๋ากำมะหยี่สีดำให้เธอรับไปสะพายไว้
“พี่ไปนะ ไว้เจอกันเมื่อชาติต้องการ”
“บายค่ะ พี่เตชิน ไว้เจอกันค่ะ”
ถึงเวลาโบกมือลากันจริงจัง เธอส่
