ฝึกงานครั้งนี้แถมฟรี...

ฉันนอนกับแฟนของคุณค่ะ

(Talk เดวิด)

เช้าวันต่อมา

ผมมาทำงานแต่เช้า ผมหงุดหงิดกับคำพูดของเธอจนนอนไม่หลับ อะไรทั้งทั้งๆ ที่ตอนนั้นเธอเร่าร้อนแล้วก็เซ็กซี่ขนานั้นแท้ๆ ทำไมดูดีๆ ถึงมาพูดจาแบบนั้น พูดเหมือนผมบังคับ

ใช่ผมอาจจะใช้อำนาจเกินขอบเขตไปหน่อย ยิ่งเวลาเธอขัดขืนผม ผมไม่มีสิทธิ์ต่อรองและเผลอใช้อำนาจกับเธอ เรื่องนั้นผมผิดจริง แต่มาบอกว่านอนกับผมเพราะผมสั่งงั้นหรอ ยัยจูลลี่ เธอนี่มันขยันปั่นหัวคนอื่นจริงๆ ยังไงก็ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง ผมนั่งรอพนักงานเริ่มทยอยเข้าออฟฟิศมา แล้วทำไมเธอไม่มาสักทีนะ

ล่วงเลยเวลาทำงานแล้ว ด้วยความสงสัยผมจึงแอบออกไปถามเจ้าภาคีที่ดูจะสนิทกับเธอที่สุด

“คุณภาคีครับวันนี้ศิษย์น้องคุณมาทำงานสายหรือครับ”

“อ้าว บอสไม่รู้หรือครับ ไอ้จูลมันทำเรื่องขอย้ายที่ฝึกงานแล้วส่งอีเมลให้พี่แมวฝ่ายบุคคลไปแล้วนะครับ”

“ห๊า” ผมตกใจหน้าเหวอ ขบกรามแน่นและเหนือสิ่งอื่นใดคือ ความรู้สึกปั่นป่วนนี่มันคืออะไรวะ

“บะ บอสครับ” ภาคีเรียกผมด้วยท่าทีตื่นตระหนก หน้าตาผมตอนนี้เหมือนพร้อมฆ่าคนได้เลย

“ทำไมถึงไม่แจ้งผมล่วงหน้า ทำแบบนี้มันไม่ไว้หน้ากันเลยนะ” นั่นไงผมใช้อำนาจอีกแล้ว บ้าชิบเมื่อไหร่จะเลิกนิสัยแบบนี้ได้นะ

“ช่างเถอะ คุณพอรู้มั้ยว่าเธอจะไปฝึกงานที่ไหน” ผมจี้ถามหน้าตากระอักกระอ่วนนั่นแสดงว่ารู้แต่ไม่อยากบอกสินะ

“บะ บอส” เขาตะกุกตะกัก ใช่แน่ยัยนั่นคงสั่งไว้

“ผมถาม” ผมทำเสียงดุมากใส่เขา

“คะ ครับ ที่ บริษัท XXX ครับ” เขารับร้อนรนตอบ

“แต่ว่าไม่ได้เข้าฝึกทันทีหรอกนะครับต้องรอเขาอนุมัติอีก 2-3 วันนู้นครับ” เหมือนเขาจะโล่งที่ได้พูดออกมานะ

“แล้วคุณรู้มั้ยว่าหอพักของเธอ…” ตรงนี้ภาคีมีสีหน้าตระหนกอย่างเห็นได้ชัด แน่ล่ะเขาคงสงสัยว่าผมถามทำไม

“ไม่ครับ เรื่องนั้นผมไม่รู้จริงๆ ครับ” ท่าทีที่เขาแสดงออกมานั่นคือเขาไม่น่าจะรู้จริงๆ บ้าชิบยัยจูล ไอ้เด็กบ้า ทำให้ผมเป็นขนาดนี้คอยดูนะ ถ้าเจอตัวจะจับตีก้นให้เข็ด

.

.

(Talk จูลลี่)

ฉันได้เร็กเมสเสจหาคุณยูมิเพื่อนัดเจอเธอ ฉันมีเรื่องจะสารภาพบาปกับเธอ ใช่ ฉันต้องทำ ถึงแม้ใครจะมองว่าเป็นเรื่องเล็กแต่มันค่อนข้างเป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนอย่างฉัน ฉันจะไม่ยอมโยนมันทิ้งลงแม่น้ำแล้วลืม เพราะไม่งั้นฉันคงไม่กล้าใช้ชีวิตต่อ แถมคุณยูมิยังเป็นคนจ้างงานฉันอีก

น้องจูลลลลล เสียงสดใสไร้เดียงสา เจ้าของหน้าอกหน้าใจคัพ F ที่หนุ่มๆ หลงใหล เดินเข้ามาอย่างสดใสในร้านกาแฟสุดหรู คนมองเธอเป็นตาเดียว แน่ล่ะตัวตนหายากระดับแรร์ขนาดนั้น ต่างกับฉันลิบลับ ยิ่งคิดฉันยิ่งปวดหัว

“คุณยูมิ ขอบคุณที่มาค่ะ” ฉันยิ้มแห้งใส่เธอ

“เรียกยูมิเฉยๆ ก็พอจ้า แก่กว่าแค่ปีเดียวพี่ไม่ถือ” เธอยังยิ้มสดใสใจละลายไม่หยุด

“ค่ะ ยูมิ” ถ้าเธอรู้ว่าฉันนอนกับคนรักเธอ เธอจะยิ้มสดใสให้ฉันแบบนี้มั้ยนะ เริ่มกลัวนิดหน่อยแฮะ แต่ยังไงก็ต้องพูด

“ยูมิคะ จูลมีเรื่องจะบอกค่ะ” ฉันอึกอักกลั้นใจ

“ค่ะ น้องจูล เดี๋ยวพี่สั่งกาแฟก่อนนะคะ” เธอสดใสเปล่งออร่ามาก แล้วเธอก็วิ่งกลับมานั่ง

“เอ่อ ยูมิคะ” ฉันพยายามเค้นคำพูด และเตรียมใจโดนกาแฟสาดหน้าไว้แล้ว แต่ขอเป็นกาแฟเย็นนะ ถ้าร้อนคงไม่ไหว ฮือออ

“คะ??” เธอยิ้มสดใส และฉันกำลังจะอ้าปากพูด

“ยูมิคะ ฉันนอนกับแฟนคุณค่ะ” ฉันพูดแล้วก้มหน้าหลบตาเธอสายตามองอยู่บนตักตัวเอง

“ห๊ะ!!!” เธอตกใจสุดขีดหน้าซีดเผือด ไหล่บางสะท้านคิ้วเริ่มขมวดเป็นปม ริมฝีปากกัดเม้มลงไปแรงๆ

“น้องจูลนอนกับแฟนพี่งั้นหรอ เมื่อไหร่คะ” สีหน้ายังเรียบเฉยแม้จะสั่นแต่ยังคุมอารมณ์สินะ เป็นผู้ใหญ่จริงๆ

“เมื่อวานแล้วก็คืนก่อนด้วยค่ะ คือเขาเมามากครั้งแรก ฉันคิดว่าเป็นความผิดพลาด แต่ครั้งที่สองเป็นความผิดของฉันเองทั้งหมดค่ะ ฉันสมยอมและเป็นผู้หญิงใจง่าย” ไหล่ฉันเริ่มสะท้าน น้ำตาที่เก็บกลั้นถูกปล่อยให้ทะลัก

“พระเจ้าคริสเตียน เขานอกใจฉันอีกแล้วหรอ” เธอหดไหล่กลับไปนั่งคอตกที่เก้าอี้

“ใช่ค่ะ…” แต่ห๊ะ เมื่อกี้ได้ยินแว่วๆ

“ฉันมองหน้าเธอแล้วสมองฉันก็เรียบเรียงคำพูดเธอ”

“คะ คริสเตียนงั้นหรอคะ??” เธอมองมาอย่าง งง งวยแล้วฉันก็ย้ำคำพูดเธอ

“คริสเตียนแฟนฉันค่ะ คุณนอนกับคริสเตียนแฟนฉันใช่มั้ย”

เธอถามย้ำในย้ำอีกที ฉันรีบเอามือปิดปากตัวเอง ในใจปั่นป่วนแต่เริ่มรู้สึกโล่งและมีความหวัง ฉันกะพริบตาถี่ๆ ใส่หน้าตาไร้เดียงสานั่น เธอเริ่มมองจ้องมาเหมือนคาดคั้นและ กระตุกยิ้มมุมปาก

“อย่าบอกนะคะว่าน้องจูล เข้าใจผิดว่าพี่เป็นแฟนกับเดฟ”

พระเจ้าฉันกำลังขุดหลุมฝังตัวเอง แฟนเธอไม่ใช่เดวิดงั้นหรอ แล้วมันคืออะไรเรื่องทั้งหมด ฉันเริ่มงง และกำลังปะติดปะต่อเรื่อง ร่างใหญ่เดินเข้ามาที่ร้านกาแฟพอดี พระเจ้าถึงแม้จะเหมือนกันทุกกระเบียดนิ้วแต่ดวงตา และท่าทาง อีกทั้งการแต่งตัว ฉันจ้องมองเขาและหันมามองคุณยูมิ เธอยิ้มร้ายอีกครั้ง

“น้องจูลลลล” เธอลากเสียงยาวเจ้าเล่ห์ และมองมาอย่างเจ้าเล่ห์

“อะเอ่อ ยูมิ” ฉันแทบแทรกแผ่นดินหนีตรงนั้น อายชิบ

“ที่รัก คุยธุระเสร็จเรียกผมนะครับ เดี๋ยวผมเข้าไปเดินดูอุปกรณ์แพทย์ร้านตรงข้าม” เขาพูดแล้วจุ๊บมาที่หัวเธอ

ฉันหน้าเหวออ้าปากค้าง เธอกระตุกยิ้มอีกรอบแล้วพูดนิ่งๆ

“คริสเตียนเสียมารยาทนะคะที่ไม่ทักแขกของฉัน ไม่แน่นะคะบางทีแขกคนนี้จะกลายมาเป็นพี่สะใภ้ค…”

“คุณยูมิ” ฉันเอ่ยน้ำเสียงดุนิดหน่อย ฉันเขินตัวบิดแล้วรีบลุกขึ้นโค้งคำนับให้กับแฟนเธอที่กำลังทำหน้า งง

“สวัสดีค่ะ จูลลี่ค่ะ เป็นนักวาดปกนิยายให้คุณยูมิค่ะ”

“ครับผม ผมคริสเตียน สามีในอนาคตของยูมิเองครับ” พระเจ้าบทหนุ่มคลั่งรัก

“คริสเตียนละก็” เธอยิ้มเขินตัวบิด มายก๊อดพวกเขาดูรักกันมากขนาดนี้ แล้วฉันเข้าใจผิดมาตั้งแต่ต้น

แล้วหลังจากเขาขอตัวออกไป

ยูมิก็มองฉันอย่างคาดคั้นจนฉันต้องเล่าไปหมดเปลือก

.

.