(Talk จูลลี่)
ฉันก้าวเท้าเข้ามานั่งยังเบาะข้างคนขับในรถพอชคันหรูสีดำคันนี้ ใจฉันเต้นไม่เป็นส่ำ แค่กลิ่นกายของเขากับกลิ่นในรถของเขาก็ทำใจฉันเต้นระรัว ฉันไม่เคยอยู่สองต่อสองกับเขาในที่แคบขนาดนี้ เอาจริงๆ คือไม่เคยอยู่กับผู้ชายคนไหนเลยต่างหาก ฉันคิดไปเองหรือเปล่าว่าทำไมบ่ายนี้เขาอารมณ์บูดแปลกๆ
“ลูกค้าคนนี้สำคัญมาก ผมไม่อยากให้คุณพลาด แค่ร่างและทำตามที่ผมบอกทุกอย่างก็พอ” เขาออกคำสั่ง
“ค่ะ” เธอตอบนิ่งๆ พลางคิดในใจว่า ถ้ามันสำคัญขนาดนั้นทำไมไม่ให้พวกพี่น้ำหวานพี่เก๋มาแทนนะ ยิ่งคิดยิ่งสงสัยยิ่งสงสัยเธอก็ยิ่งทำหน้ามุ่ย
“มากับผมมันน่าอึดอัดขนาดนั้นเลยหรอ” เขาถามเรื่องอึดอัดอีกแล้ว อยากจะตะโกนใส่หน้าว่า เออดิวะ ได้แต่ข่มใจไว้แลัวตอบกลับเบาๆ ว่า
“เปล่าค่ะ”
“แล้วทำไมทำหน้าอึดอัดขนาดนั้น” คือหมอนี่ต้องการอะไรจากฉันอ่ะ ฉันเริ่มสงสัยจริงๆ แล้วนะ
“ฮ่าๆ ไม่ได้อึดอัดค่ะบอส” ฉันพยายามฝืนยิ้ม
“แต่เธอ
