ได Say ::
ผมเดินตามหาผู้หญิงที่ผมบอกว่า ผมรอ!!!!! ให้เธอรีบมา แต่จนป่านนี้ก็ยังไม่ยอมมา ยัยนี่จะโกรธเกลียดผมอีกนานไหม ขัดใจเก่ง พยศเก่ง ผมเดินตามหาตัวนีอาที่ตอนนี้หายยยยหัว!!! ห้องพักก็ไม่มี ไปไหนวะ
“พวกมึงเห็นพี่เลี้ยงคนใหม่คุณหนูยุยไหม โคตรน่ารักเลย จีบได้เปล่าวะ” เสียงพวกการ์ดที่เดินตรวจดูความเรียบร้อย ทำให้ผมหยุดที่จะฟัง พี่เลี้ยงคุณหนูยุยงั้นเหรอ
“เค้าสวยแบบนั้นคงเอามึงหรอก”
“ลองดูลีลากูก่อน อาจจะรักกูเลยก็ได้”
“สวยมากเลยไหม” ผมถามพวกการ์ดที่คุยกันด้วยความหงุดหงิด ปกติผมก็ไม่ใช่สนใจอะไรเรื่องเล็กน้อย แต่ผมแค่ไม่ปลื้มคำที่บอกให้ลองดูลีลา
“สวยมากครับ ใสใส น่ารักมากเลยท่านได”
“เพี้ยะ!!!!!! เมียกู” ผมตบคนที่พูดเต็มแรง จนหน้ามันสะบัดไปตามแรงตบ แววตาที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มเมื่อครู่ของพวกมันหายไป ต่างก้มมองต่ำ เพราะกลัวว่าผมจะโกรธ
“ขอประทานโทษครับ พวกผมไม่ทราบ”
“จำไว้ นั่นแม่ของลูกกู ม
