สาวไซด์( ไม่) ไลน์

ข้อต่อรอง( โฟรัส+ ใบข่า)

ประเทศไทย

เครื่องบินเหมาลำของโฟรัสลงจอดที่สนามบินสุวรรณภูมิเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เลขาส่วนตัวของเขาได้ช่วยถือกระเป๋า ยื่นแท็บเล็ตให้โฟรัสทันที เพื่อให้เขาได้เช็กดูหุ้นที่เขาเล่นกับเพื่อนๆ อากาศเมืองไทยนี้ร้อนมาก เพราะเขามาช่วงเดือนมีนาคมอากาศยิ่งร้อน ใบหน้าหล่อแบบชาวยุโรปมีสวมแว่นกันแดดแบรนด์ดัง เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีกรม กางเกงขากระบอกพับที่ปลายขาสีดำ รองเท้าผ้าใบแบรนด์ดังใส่สบายเท้า

" เชิญครับคุณบอส" เลขาหนุ่มเปิดประตูรถให้โฟรัส ที่เงียบขรึมเวลาทำงานในบริษัทแต่กับเพื่อนๆเฮฮา โฟรัสปลายตามองเล็กน้อย พลางก้าวเท้าใหญ่ขึ้นไปนั่งบนรถเก๋งจากัวร์

" บอสจะไปพักที่เพ็นเฮ้าส์หรือที่บ้านครับ?" เลขาหนุ่มถามเจ้านาย เพราะเจ้านายไม่ได้บอกไว้ว่าจะไปพักที่ไหน โฟรัสเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเลขา

" เพ็นเฮ้าส์" โฟรัสบอกเสียงเรียบ เขาพลางก้มลงดูหุ้นต่อ ในสมองของเขาตอนนี้กำลังคิดถึงใครบางคนที่ตลอดระยะเวลาหกเดือนที่ผ่านมาเขาแทบเป็นคนบ้า ' ใบข่า' โฟรัสพลางคิดถึงถึงชื่อและใบหน้าเรียวเล็ก มือหนาเข้าไปในเว็บไซด์ไลน์ทันที เผื่อเจอรูปของเธออีกรอบ ดวงตาสีเขียวมรกตจ้องมองหน้าจอแท็บเล็ตไม่กระพริบตาเพราะกลัวพลาดไม่เห็นรูปของใบข่าเหมือนที่เคยทำ แต่เขาค้นเท่าไหร่ก็ไม่เจอ รูปถ่ายเขาก็ไม่มี เขาไม่คิดว่าเธอจะมีอิทธิพลกับลูกชายของเขาขนาดนี้ แบบนี้ถ้าเขาไม่เจอเธอเขาไม่ต้องช่วยตัวเองจนตายเหรอว่ะ โฟรัสพลางคิดและปลายตามองมือข้างขวาของตัวเอง ' ก็ไม่ใหญ่นี้ว้า เหี้ยเคิลก็ปากดี ' โฟรัสพลางคิดในใจรอยยิ้มผุดที่มุมปากอย่างลืมตัว

" อีกสามวันผมจะเข้าไปที่โรงแรม เรียกประชุมหัวหน้าแต่ละแผนกด้วย" โฟรัสบอกกับเลขาหนุ่ม เพราะตอนนี้เขาได้โปรโมทโรงแรมของเข้าไปแล้วผ่านทางอินเตอร์เน็ต และก็มีลูกค้าสนใจจองล่วงหน้าไว้อีกสองเดือนข้างหน้า แต่เขายังไม่ได้เข้าไปดูห้องแต่ชั้นเลยว่าตกแต่งตามที่เขาสั่งหรือเปล่า และเขาต้องเลือกร้านซักรีดที่มีคุณภาพด้วย เพราะสำคัญที่สุดกลิ่นผ้าปูที่นอนต้องหอมลูกค้าต้องชอบไหนจะกลิ่นในห้องอีกด้วย นี้คือสิ่งสำคัญ

" ครับบอส" เลขาหนุ่มตอบเจ้านาย พลางก้มลงมองกระเป๋าเอกสารที่เขาไปปริ้นออกมาจากอีเมลไว้แล้ว แต่ยังไม่ให้เจ้านายดู แต่พอเจ้านายพูดเรื่องงานเขาก็พร้อมรายงานเช่นกัน

" เอกสารของร้านซักรีดที่วางเงินประมูลไว้กับโรงแรมของเรา อยู่ในนี้ครับบอส" เลขาหนุ่มรายงานกับเจ้านายหนุ่ม โฟรัสปลายตามองดูเล็กน้อย

" อืม รอถึงเพ็นเฮ้าส์แล้วกัน กูไม่ว่างดูหุ้นอยู่ " โฟรัสบอกกับเลขาหนุ่ม พลางก้มหน้าลงดูแท็บเเล็ต แต่เลขาหนุ่มกับส่ายหน้าเล็กน้อย ' หาสาวไซด์ไลน์แต่ยังหน้าด้านโกหก' เลขาหนุ่มพลางคิดในใจ เพราะเงาสะท้อนจากแว่นตากันแดดมันสะท้อนเขาเลยมองเห็นว่าเจ้านายหนุ่มดูอะไร

ครืดๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ร้องซักรีดของใบข่าดังขึ้น มนลูกน้องในร้านเดินมารับทันที

" สวัสดีค่ะร้านซักรีดดวงดีค่ะ" มนกรอกเสียงหวานกลับไป แต่เธอกลับได้ยินแค่เสียงถอนหายใจของใครบางคนปลายสายแรงๆเหมือนไม่พอใจ

" เจ้านายของเธอไปไหน?" เสียงปลายสายกรอกถามมาด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด ไม่พอใจอะไรบางอย่าง มนถึงกับตกใจ หัวใจดวงน้อยสั่นเทาด้วยความกลัว

" เอ่อ...คือพี่ข่าไม่อยู่ร้านค่ะเอาเสื้อไปลูกค้าที่โรงแรมค่ะ" มนตอบออกมาแบบกล้าๆกลัว

" มานานหรือยัง?" ปลายสายกรอกเสียงถามอีกรอบ เพราะตอนนี้เขาก็อยู่ที่โรงแรม เขาอยากเจอเธอพอดี

" พึ่งไปค่ะ" มนตอบออกมา

ตูดๆๆๆๆๆ ปลายสายวางสายทันที มนได้แต่ก้มมองโทรศัพท์ด้วยความตกใจ เพราะปลายสายไม่พูดอะไรเลย ก็วางสายไปแล้ว

ราชย์ยกยิ้มร้ายที่มุมปาก พลางหัวในมีความคิดบางอย่างขึ้น เขากดโทรศัพท์ไปหาเลขาเพื่อสั่งให้เลขาของเขาโทรศัพท์ลงไปหาประชาสัมพันธ์เพื่อแจ้งให้ใบข่าขึ้นมาหาเขาที่ห้องทำงาน เพราะเขามีธุระจะคุยกับเธอ

" คุณใบข่าค่ะ คือท่านประธานอยากคุยกับคุณใบข่าค่ะ ท่านบอกมีธุระสำคัญค่ะ" ประชาสัมพันธ์สาวบอกกับใบข่าหลังเธอเอาเสื้อลูกค้ามาส่งเหมือนเช่นเคย ใบข่าขมวดคิ้วเข้าหากัน หัวใจดวงน้อยเต้นแรงเพราะความตื่นกลัว จมูกเล็กหายใจติดขัด เธอไม่อยากขึ้นไปหาไอ้หื่นนั้นเลย

" เอ่อ... คือดิฉันมีธุระด่วนนะคะ" ใบข่าพูดออกมาอ้างให้ประชาสัมพันธ์เข้าใจ และโทรขึ้นไปบอกกับเจ้านายของเธอ ใบข่ากำลังจะหมุนตัวก้าวออกไป

" เดี๋ยวค่ะคุณใบข่า ดิฉันขอร้องนะคะ ไม่งั้นดิฉันถูกไล่ออกแน่นๆเลยค่ะ" ประชาสัมพันธ์สาวพูดออกมาด้วยใบหน้าลำบากใจ ใบข่าอ้าปากค้างเพราะเธอก็เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบสาวสวยคนนี้ ตอนที่เธอบอกกับนางฟ้าขึ้นไปหาแขกแล้วนางฟ้าไม่อยากไปเพราะเป็นลูกค้าแก่ๆ ใบข่าถอนหายใจออกมาแรงๆ

" ค่ะ ชั้นไหนคะ?" ใบข่าถามออกมาเพราะไม่อยากทำให้ใครต้องมาเดือดร้อนเพราะเธอ ประชาสัมพันธ์สาวยิ้มออกมาด้วยความดีใจ

" ชั้นสามสิบห้าค่ะ" ประชาสัมพันธ์สาวบอกใบข่าด้วยน้ำเสียงดีใจ เพราะเธอจะไม่ถูกไล่ออกแล้ว ใบข่ากำมือเล็กในกระเป๋าสะพายแน่น ใบข่าเดินตรงไปที่ลิฟต์พร้อมกดชั้นที่ต้องทันที พอลิฟต์ถึงชั้นที่ต้องการเธอหายใจเข้าปอดลึกๆ นี้เป็นครั้งแรกที่เธอได้มาเจอเจ้าของที่นี่เพราะตอนที่เธอเซ็นสัญญาครั้งแรกคือคนเก่า

ก๊อกๆๆๆ เลขาของราชย์เคาะประตูหน้าห้องทำงานของเขา เพื่อบอกให้เขาได้รับรู้ว่าแขกที่เขารอคอยได้มาแล้ว ราชย์ยิ้มร้ายที่มุมปาก ประตูห้องทำงานของราชย์ถูกผลักเข้าไป ราชย์ยกมือไล่เลขาออกไปด้านนอกทันที ใบข่าอ้าปากค้าง เขาคือคนที่เธอชนวันนั้นนี้

" สวัสดีครับคุณใบข่า" ราชย์กล่าวทักทาย ใบข่ายืนที่ประตูไม่ได้ก้าวเดินเข้ามา เธอยกมือเล็กขึ้นมาไหว้ราชย์

" สวัสดีค่ะคุณราชย์ มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ?" ใบข่ากล่าวทักทายพร้อมถามคำถามออกมาแบบไม่อ้อมค้อมเลย ราชย์ยิ้มพลางดันตัวลุกขึ้น ใบข่าข่มความกลัวเอาไว้มือเล็กกำสเปรย์ขวดพริกไทยไว้แน่น สงสัยเธอต้องเปลี่ยนโรงแรมคู่ค้าแล้วล่ะ เพราะไอ้หื่นนี้ ราชย์ยิ้มเจ้าเล่ห์เขาเดินตรงเข้ามาหาเธอช้าๆ

" ผมให้โอกาสคุณในเป็นคู่ค้ากับผม ตามข้อเสนอที่ผมได้เสนอคุณ คุณคิดว่ายังไงครับ " ราชย์ถามออกมาเขาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าใบข่า พลางก้มใบหน้าอันหล่อเหลาลงมาใกล้ๆใบข่า เพื่อพิจารณาใบหน้าจิ้มลิ้มของเธอ สำหรับราชย์ผู้หญิงก็แค่อีตัวค่อยเอาอกเอาใจเขาเอาตัวเข้าแลก พวกเธอแค่หวังเงิน ของราคาแพงๆ ใบข่าเริ่มเดือดด้านในกับคำพูดของราชย์ เธอเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาด้วยความไม่กลัว

" งั้นดิฉันขอไม่ต่อสัญญากับโรงแรมของคุณก็แล้วกันค่ะ เพราะดิฉันไม่ใช่พวกอีตัวที่หวังเอาเรือนร่างเข้าแลกกับงาน ขอตัวก่อนนะคะ " ใบข่าพูดออกมา ถึงแม้เธอจะเคยทำอาชีพขายบริการมาก่อนแต่เธอเลิกแล้ว และเธอก็ไม่คิดจะกลับไปอีกถึงแม้ร้านซักรีดจะเจ๊งก็ตามเพราะเธอกลัวน้องชายรู้แล้วเสียใจกับการกระทำของเธอ กลัวน้องชายรับไม่ได้ที่พี่สาวต้องขายศักดิ์ศรีของตัวเอง ราชย์ถึงกับอารมณ์ด้านในเดือดดาล ใบหน้าหล่อบึ้งตึง

" หึหึ หลวมหมดแล้วล่ะสิ เลยอายใช่ไหมล่ะ " ราชย์ถามออกมาด้วยใบหน้าเหยียดๆ เขาแสยะยิ้มที่มุมปาก ใบข่าขบกรามแน่นๆ เธอหมุนตัวเพื่อจะเดินออกไปข้างนอก

หมับ! มือหนาของราชย์คว้าที่ข้อมือเล็กของใบข่าแน่นๆ

" ปล่อย คุณราชย์!" ใบข่าเค้นเสียงรอดไรฟันออกมา มือเล็กพยายามบิดข้อมือให้หลุด มือเล็กอีกข้างกำขวดสเปรย์พริกไทยแน่น ทั้งสองคนสบตากันใบข่าพยายามข่มความกลัวด้านในเอาไว้ เธอพยายามใจดีสู้เสือ ราชย์เหยียดยิ้มเขาก้มมองสำรวจร่างกายของใบข่าตั้งแต่หัวจรดเท้า

" เล่นตัวให้มีค่าหรือไง ทำยังกะไม่เคย โบ๊เบ๊หมดแล้ว หึหึ" ราชย์พูดออกมา

ผัวะ! ตุบ! มือเล็กที่มีขวดสเปรย์พริกไทยชกเข้าที่ใบหน้าหล่อเหลา พร้อมเท้าเล็กเตะเข้าที่เป้าตุง ราชย์ตัวง้อเป็นกุ้ง

เพียะ! มือเล็กของใบข่าตบใบหน้าหล่ออีกรอบ

" อ๊ากกกกกกก อีบ้า " มือเล็กฉีดสเปรย์พริกไทยใส่ที่ดวงตาที่มองเธอด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

" ปากดี ผู้ชายปากหมา น้ำหน้าอย่างแกไม่ได้เสียบฉันหรอก ไอ้หน้าเ.ี้ย" ใบข่าพูดเสร็จเธอรีบเดินออกไปจากห้องทันที ราชย์ได้แต่ร้องตามหลังด้วยความแค้นใจ

" อย่าหวังว่าจะได้ต่อสัญญากับโรงแรมของกู อ๊ากกกกก พาผมไป รพ. ที" ราชย์ร้องตามหลังใบข่า ปากหยักร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด พลางหันไปร้องบอกให้เลขาพาตัวเองไปส่ง รพ..

ใบข่าเดินออกมาจากโรงแรมด้วยหัวใจที่หดหู่งานเข้าแล้วไงล่ะ ถ้าโรงแรมใหม่เขาไม่เลือกเธอล่ะ เธอจะเอาเงินที่ไหนมาหมุนในร้าน แต่ไม่มีอะไรเกินความสามารถของเธอหรอก ลูกค้าประจำของเธอมีเยอะเหมือนกัน ' สู้เว้ยใบข่า'

" กรรมอะไรของแกข่าเอ๊ย เจอไอ้หื่น " ใบข่าพลางพูดพึมพำออกมาออกคนพลางเดินตรงไปที่รถขอตัวเองทันที วันนี้เธอรู้สึกเหมือนว่า หัวใจของเธอไม่อยู่กับร่องกับรอยเพราะใบหน้าหล่อเหลา ของไอ้ผู้ชายเปิดซิงมันรอยอยู่ในหัว แถมในหัวขอเธอยังจะคิดถึงบทรักที่ดิบเถื่อน ทรหดซะด้วย หรือเธอจะได้เจอเขาอีกนะ เขาจะจำเธอได้หรือเปล่าน่ะ ใบข่าแค่คิดหัวใจดวงน้อยดันเต้นแรงโครมคราม