รพ. เอกชนชื่อดัง
โฟรัสยืนเดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้องฉุกเฉินด้วยความกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก เขาเป็นห่วงคนตัวเล็กในห้องฉุกเฉินเป็นอย่างมาก ด้านในของเขาตอนนี้เดือดผุดๆเหมือนน้ำร้อนหรือนาวากำลังจะระเบิด โฟรัสจำหน้าไอ้ผู้ชายทั้งสี่คนได้ดี ' พวกหน้าตัวเมีย มึงกับกูได้เจอกันแน่' โฟรัสพลางคิดในใจ เขาจะล่าตัวพวกมันทุกตัว พวกมันรู้จักเขาน้อยเกินไปแล้ว
" บอสครับคุณใบข่าเป็นไงบ้างครับ?" ดรัฟเดินเข้ามาหาโฟรัส เขาพาลูกน้องของใบข่าไปทำแผล และได้สั่งลูกน้องปิดร้าน ส่วนไอ้พวกสวะสี่คน ดรัฟลากออกไปกองไว้หน้าร้านหลังจากที่เขาได้สั่งสอนอีกสามคนในสภาพไม่ต่างจากราชย์สักเท่าไร ตายหรือไม่ตายเขาไม่สนใจ เพราะอีกไม่ช้าพวกมันคงตายอยู่แถวกองขยะหรือถังขยะในกรุงเทพสักแห่งถ้าพวกมันยังไม่เลิกยุ่งกับใบข่า โฟรัสหันหน้ามาสบตากับดรัฟ
" หมอยังไม่ออกมาเลยว่ะ" โฟรัสพูดออกมาเสียงแผ่วเบา ขนาดเมื่อเช้าเขามาส่งคนตัวเล็ก เขากำข้อม
