ชั้นดาดฟ้าของโรงแรมโทรัสแกรนด์ ทั้งชั้นมีต้นไม้ที่โฟรัสสั่งขึ้นมาจัดทำสวนไว้สำหรับเขาพักผ่อน และสังสรรค์กับเพื่อนๆแต่คราวนี้เขาพาคนตัวเล็กมาเพื่อนั่งทานข้าวเย็นด้วยกัน ใบข่าอ้าปากอ้างเพราะความสวยของกรุงเทพแสงไฟระยิบระยับเธอมองเห็นวิวด้านนอกนิ่งๆ ครั้งแรกในชีวิตของเธอเลย โฟรัสเดินนำหน้าไปที่โต๊ะอาหารที่มีอาหารวางอยู่บนโต๊ะสองที่ พร้อมเครื่องดื่มเบาๆ หัวใจดวงน้อยของใบข่าเต้นแรงแทบทะลุออกมา เธอหันไปมองหน้าคนตัวโตที่ยิ้มที่มุมปากให้เธอพร้อมเขาผายมือให้เธอเพื่อให้มานั่งที่เก้าอี้ที่เขาเลื่อนให้ ใบข่าเดินตรงไปนั่งตามที่เขาบอกทันที
" ขอบคุณค่ะ " ใบข่ากล่าวขอบคุณ โฟรัสเดินไปที่เก้าอี้ตรงข้ามคนตัวเล็กพร้อมนั่งลง สายตาของเขาจับจ้องมองคนตัวเล็กไม่ว่างตาเลย สายตาสื่อความหมายบางอย่างที่ใบข่านั้นเข้าใจดี ใบข่าสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆพร้อมยิ้มหวานให้เขาถึงแม้จะรู้สึกประหม่าอยู่บ้าง
" ทานกันดีกว่า" โฟรัส
