มีคนรักย่อมต้องมีคนอิจฉาในวาสนาของนายหญิงเพ่ยเพ่ยที่ไม่มีใครรู้ตัวตนว่าเป็นใคร โดยเฉพาะลู่เสี่ยวเหมย ที่แอบชอบลูกชายคนรองบ้านโจวอย่างโจวว่านปิงในเวลานี้ เพราะรู้แล้วว่าเธอไม่มีหวังในตัวของหลี่ฮั่นตงอีกแล้ว
เมื่อเห็นว่าโจวว่านปิงมีแววตาอ่อนโยนทุกครั้งที่เอ่ยถึงนายหญิงเพ่ยเพ่ย จึงเอ่ยวาจาไม่น่าฟังออกมา
“นายหญิงเพ่ยเพ่ยทำแบบนี้ต้องการอะไร ฉันได้ข่าวว่าเจ้านายของพี่คนนี้แจกจ่ายเสบียงให้กับหลายพื้นที่ ซึ่งรวม ๆ แล้วคงจ่ายเงินไปไม่น้อย เจ้านายของพี่คงไม่ได้ทำเรื่องเสื่อมเสียหรอกใช่ไหม และเงินที่นำมาซื้อเสบียงแจกจ่ายให้ชาวบ้าน คงไม่เป็นเงิน ผิดกฎหมายหรอกนะ”
“นี่หล่อนพูดเรื่องอะไรเสี่ยวเหมย นายหญิงเพ่ยเพ่ยไม่ใช่คนไม่ดี และเงินที่นายหญิงเพ่ยเพ่ยนำมาซื้อเสบียงแจกจ่าย ก็เป็นเงินที่ถูกกฎหมาย” นางซูหนานอดไม่ได้ที่จะพูดสวนกลับไป เมื่อเด็กสาวจากบ้านลู่เอ่ยวาจาไม่ดีใส่ลูกสาวของตน
“น้าซูรู้ได้ยังไงว่า
