เขายิ้มกว้างแล้วเดินไปหาเมียที่กำลังหยิบองุ่นมากินทั้งที่ข้าวพึ่งจะจัดจานเสร็จ เธออยู่ในโลกที่สวยกว่าเขาเลยยังไม่ชินในสิ่งที่เกิดขึ้น เขาไม่คิดว่าจะเล่นมันถึงตายให้เป็นปัญหาตามมาหรอก แต่เขาจะทำให้มันได้หยอดน้ำเกลือเล่นๆสักหน่อย คนหน้าด้านหน้าทนอย่างมันไม่มีทางใช้ไม้อ่อนแบบที่น้ำขิงทำ มันต้องเจอของหนักอย่างส้นตีนนี่ไงจะได้เข็ดบ้าง
ถ้าเขาใจร้ายอีกนิดมันอาจจะตายก่อนวัย
พิษรักแรงหึงน่ากลัวไม่เบานะ
“กินองุ่นแบบนี้จะกินข้าวได้ไหม?”
“ได้สิ ชิมดูไหม?”
“ป้อนสิ พี่เจ็บมือ พี่หยิบกินเองไม่ได้หรอก”
“บ้า!” เธอหยิบองุ่นขึ้นมาแล้วกินต่อหน้าเขาไปอีกลูกยั่วเขาให้หิว พอเห็นว่าเขากลืนน้ำลายตามก็ยืดเท้าให้ตัวสูงขึ้นแล้วจูบริมฝีปากหยักแผ่วเบา ก่อนจะยกมือขึ้นมาดึงลำคอให้โน้มลงมารับจูบแสนหวานที่มีรสชาติขององุ่นผสมกับน้ำลายที่คละเคล้ากันผ่านลิ้นที่ปัดป่ายไปมาและดูดเม้มซ้ำๆ มือใหญ่ลูบแผ่นหลังรั้งเข้าหาตัวมาก
