มันนี่ในร่างของเบนได้ฟังเรื่องราวที่เคนเล่าให้ฟัง เขาพยายามยิ้มในใจแต่ก็ทำไม่ได้เผลอยยิ้มออกมาให้เคนได้เห็น
“ยิ้มอะไร”เคนเอ่ยขึ้น
“อ่อ ก็ยิ้มเรื่องของเราสองคนไงมันตลกดีหนอ”คราวนี้มันนี่หัวเราะออกมาอย่างเต็มที ไม่กระมิดกระเมี้ยนอย่างเมื่อครู่
“มันตลกตรงไหนอกหักทั้งคู่เลยนะ”เคนยังงงกับพฤติกรรมของมันนี่ในร่างเบน
“ก็เราสนิทกันเกินไปไง เป็นใครก็ต้องคิดทั้งนั้นแหละ หรือว่าเราสองคนชอบกันจริงๆหรือเปล่า”มันนี่พยายามลองเชิง เพราะเขาก็อยากรู้ว่าทั้งเบนและเคนนั้นได้มีใจให้ไหม
“ชอบอะไร เราไม่ได้รู้สึกอะไรกับนายอย่างนั้นเลย”เคนส่ายหน้าในความคิดของมันนี่
“ไม่ได้คิดก็ไม่ได้คิดซิ ทำไมต้องจริงจังอะไรขนาดนั้นด้วย”
“นายนี่เปลื่ยนไปเยอะมาก ถึงความจำจะเสื่อมแต่ก็ไม่น่าจะเปลื่ยนไปขนาดนี้ มันน่าจะหลงเหลือความเป็นเบนมั้ง แต่นี่ไม่เหลือเลยนายเป็นใคร”
“ก็เบนไง”เบนอมยิ้ม
“จริงหรือเปล่า”เคนยังหน้าบึ้งอยู่
“ก
