ค่ำคืนอีกครั้งมาร์คและเบนนอนอยู่บนเตียงคู่กัน ตอนนี้เบนไม่ได้กลัวมาร์คอย่างเมื่อก่อนแล้ว เพราะเริ่มสนิทและคุ้นเคย ถึงแม้มาร์คจะมากอดบ้างนิดหน่อยเขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เพราะถือว่าเป็นผู้ชายเหมือนกัน ในคืนนี้ก็เหมือนเดิมมาร์คนั้นก็นอนกอดเบนอยุ่เตียง และพยายามจะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งให้ได้ แต่เบนก็พยายามบ่ายเบี่ยงตลอด
บางครั้งเบนเคยคิดนะ ว่าถ้าเกิดผิดพลาดเสียตัวให้มาร์ค เขาจะไม่เป็นฝ่ายรับเด็ดขาด เมื่อถึงเวลานั้นเขาจะต้องรุกมาร์ค จะไม่มีวันเสียประตูหลังให้มาร์คอย่างเด็ดขาด
“เราบอกนายแล้วไงว่าไม่ต้องเล่นกล้าม เห็นไหมเนื้อแข็งไปหมดแล้ว”
“ทำไมนายเล่นได้ เราก็ต้องเล่นได้เหมือนกัน”
“นายเป็นเมียเรานะ จะมามีกล้ามได้ไง นายก็ต้องเอวบางร่างน้อย”
“ไม่น้อยไม่บางอะไรทั้งนั้น เราก็เป็นของเราแบบนี้นายก็เป็นของนายแบบนั้นไป”
“ตั้งแต่รถชนกันคราวนั้นนายเปลื่ยนไปเยอะเลยนะมันนี่”
“เราไม่ได้เปลื่ยนเราจำอะไ
