ตอนที่ 13
“บอกไอ้บ้านั่นว่าฉันเป็นเพื่อนรักของ...เพื่อนรักเพื่อนเลิฟ และเสร็จจากที่นี้เธอจะไปเที่ยวต่อกับฉัน ให้มันช่วยหลีกทางไปไกลๆ ”
การพาอีกฝ่ายไปด้วยไม่ใช่เรื่องยาก แค่จับพาดบ่าก็พาตัวไปได้แล้ว ถ้าขัดขืนก็ฟาดหนักๆ สักทีสองทีก็เรียบร้อยแล้วละ แต่มันจะมีปัญหาตามมาก็คือ ถ้าพรุ่งนี้เรณุกาไม่อยู่ที่บ้าน เรื่องราวคงจะบานปลายถึงตำรวจแน่นอน คดีลักพาเป็นคดีอาญา ยอมความกันไม่ได้ด้วย เขายังไม่อยากอยู่ในกรงขัง ทำให้หลายๆ คนสะใจกับความตกต่ำของตัวเอง
เหอะ...นึกว่าจะช่วยได้ ที่แท้ก็เก่งแต่คุย ทำอะไรไม่เห็นจะได้เรื่องสักอย่าง จมูกโด่งเป็นสันยู่ย่น “นี่คุณ ไอ้คำพูดที่บอกมา มันดูเหมือนว่าคุณไม่ได้ช่วยอะไรฉันเลยนะ”
“ช่วยซิ แค่พูดตามที่ฉันบอก ส่วนที่เหลือเดี๋ยวฉันจัดการเอง รับรองได้ว่าสุนัขตัวนี้จะไม่ตามเฝ้าเธออีกแน่นอน”
อยากถามว่าจะทำยังไง แต่ก็ช่างเถอะ เพราะเดี๋ยวก็ได้รู้ และตอนนี้เธอก็เหนื่อยที่จะ
